Amelanner melkfeehâlders oer stikstofplan: "Niet gekeken naar situatie op eiland"

"Deze reductiepercentages van 95, 70 en 50 procent zijn echt niet realistisch. Daarnaast voel ik ook niet echt dat ze hebben gekeken naar de situatie op dit eiland."

De Jong en Sjerp Groenewold, ek LTO-bestjoersleden op it eilân, fertelle dat it eilân foar in grut diel ferskillend is mei de fêste wâl. "Wij hebben hier op Ameland nog 11 melkveehouders, 3 vleesveehouders, enkele grotere schapenhouders en daarnaast veel hobbyboeren. Samen zorgen we ervoor dat er een aantrekkelijk en leefbaar landschap ligt op het eiland. Natuurlijk staan wij open voor innovaties en uitdagingen, maar dan moet het wel realistisch zijn."

Neffens de agrariërs soarget har ynset, yn gearwurking mei de Fûgelwacht en alle oare boeren, dat de greidefûgelpopulaasje fan sa'n 3500 briedpearen stabyl bliuwt. Groenewold dêroer: "Op alle stukken grond waar boeren actief zijn, zitten ook de weidevogels. Als we bepaalde stukken land op z'n beloop laten en dus verschralen, blijft er geen weidevogel over. Met deze ondergrond heeft de bodem wel voeding nodig, drijfmest, vaste mest of kunstmest."

De beide ûndernimmers sjogge dêrneist in rap weromrinnen fan boerebedriuwen op it eilân. De Jong dêroer: "Er zijn in het afgelopen jaar vier melkveehouders gestopt, daarnaast zijn we in 40 jaar tijd gehalveerd qua veestapel. Van 2000 melkkoeien, naar een kleine 1000. De nadruk vanuit Den Haag ligt veel te veel op de landbouw, gelukkig hebben wij wel goed contact met de gemeente en de provincie. Wat ik dan wel gevaarlijk vind, is dat er blijkbaar geen afstemming tussen de provincie en Den Haag is. Dit soort plannen moeten van onderop komen vind ik, dan kom je verder."

Neffens de melkfeehâlders is it ferstannich om de stikstofproblematyk yn perspektyf te sjen. "En ze moeten sowieso perspectief gaan bieden, voor de blijvers", vult Groenewold aan. "Er komen hier steeds meer mensen met de auto naar het eiland, er ligt een van de grotere scheepvaartroutes van de wereld vlak boven ons eiland langs. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het ganzenfoerageergebied."

Alle jierren dogge sa'n 100.000 trekkende guozzen it Waadeilân oan, om har dêr fol te iten en oan te sterkjen yn de winterperioade. "Alleen die 'winterperiode' wordt steeds langer. Wij willen de koeien vroeg op het land hebben, rond begin april, alleen zitten de winterganzen er inmiddels tot eind mei. Dat begint, net als de zomerganzen trouwens, langzaamaan de spuigaten uit te lopen. Daardoor wordt niet alleen onze eerste kuilsnee uitgesteld, maar kunnen we de koeien ook niet weiden", beslút de Jong.

De beide boeren stean wol posityf yn de wedstriid. "Ik wil door en ik moet door", seit De Jong. "Ik merk wel bij andere collega's, dat door het negatieve wat de sector over zich heen krijgt de afgelopen jaren, dat de animo om te ondernemen begint af te brokkelen. Dat vind ik wel heel triest. Dit beleid helpt niet. We moeten de schouders eronder zetten en door, dat perspectief moet Den Haag ons geven."