Wereldwijde samenwerking nodig om verzilting van landbouwgrond op te lossen

Internationaal gezien is er grote vraag naar hulp en expertise uit Nederland. En daar liggen ook kansen voor Fryslân, denkt Douwe van Noordenburg, organisator van het congres. Hij denkt dan niet aan het kweken en exporteren van producten die op zilte grond zijn geteeld, maar aan de export van kennis die hier is opgedaan.

De laatste dagen van het congres stonden in het teken van excursies naar plekken waar dit soort onderzoek al wordt gedaan. Een van die plekken is het Duitse Emden, waar bij de stichting Ökowerk wordt geprobeerd om gewassen op zilte grond te telen. De directeur van Ökowerk, Detlef Stang, vertelt dat het hier niet gaat om wetenschap maar met name om praktische toepassingen, waar boeren ook echt wat aan hebben. En waarmee ze geld kunnen verdienen. Economie en ecologie moeten hand in hand gaan, zo vindt hij.

Volgens Edward Barett-Lennard van de Murdoch University in Australië zijn de problemen op sommige plekken in de wereld zeer groot. Ook in zijn eigen land zijn miljoenen bunders landbouwgrond zo goed als verloren gegaan, nadat stukken bos zijn gekapt en het zoute water vrij spel kreeg.

Boeren in Australië proberen de schade te beperken door veevoer te verbouwen, maar dat staat nog maar in de kinderschoenen. Barett-Lennard maakt zich met name zorgen over de verzilting in landen met een vruchtbare delta waar honderden miljoenen mensen van afhankelijk zijn, zo als bijvoorbeeld Bangladesh, Vietnam en India. Hij vindt dat er nog lang niet genoeg wordt gedaan om deze problemen op te lossen. Het Leeuwarder congres was pas de tweede in de afgelopen vijf jaar, zegt hij. En dat is veel te weinig.

Dat het probleem groot is, werd met het bezoek aan Emden wel duidelijk. Vertegenwoordigers van universiteiten en overheden uit onder andere Irak, Iran, Egypte, Australië, Bangladesh, India en Amerika vertelden dat grote delen van hun landbouwgrond verloren dreigen te gaan door het zoute water en droogte. Dat is zeer bedreigend voor de toekomst van de landbouwsector en de productie van voldoende voedsel voor de inwoners van die landen.