Leeuwarder onderzoeksjournalist gaat op zoek naar vermiste migrantenkinderen

Zo was Bellingcat bepalend in het onderzoek naar het neerschieten van de MH17. Ook vonden ze de vergiftigers van de voormalige Russische Skripal en zijn dochter in Londen. Triebert won in 2017 de European Press Prize voor zijn reconstructie van de couppoging in Turkije in 2016. Daarin gebruikte hij de WhatsApp-gesprekken van de mensen die de macht wilden grijpen, om te schetsen wat zich daar allemaal afspeelde.

Triebert is continu onderweg. Zo is hij net in Amerika geweest voor een onderzoek van The New York Times naar de moord op de Saoedische journalist Jamal Khashoggi in de Saoedische ambassade in Turkije.

Intussen is Triebert alweer in Georgië en vliegt hij weer door naar andere delen van de wereld. Hij geeft veel workshops en lezingen over online onderzoeksjournalistiek. Volgens Triebert is dat de toekomst van de journalistiek. Onderzoek via sociale media zal steeds belangrijker worden, zegt hij.

Triebert vertelt dat hij zijn werk fantastisch vindt en nooit had durven dromen, dat het zo'n succes zou worden met de Bellingcatgroep. Ze bepalen zelf wat hun onderzoeksonderwerpen zijn, maar als mensen bij hen komen met een vraag, kijken ze of ze kunnen helpen. Heel belangrijk voor de groep is, dat de 'gewone' internetgebruikers meehelpen met het zoeken. Dat daar ook gevaren aan zitten, daar is de journalist zich wel van bewust.

Gevaren voor zichzelf ziet hij niet echt. Ze houden zich bezig met precaire onderwerpen, waar regeringen van bepaalde landen niet blij mee zijn. In Nederland is dat helemaal geen probleem, maar in Rusland ligt dat anders. Triebert vindt zijn werk echter niet anders dan het werk van een politieagent of bij justitie. Bij bepaalde vakken loop je meer risico dan bij andere, zegt hij. Wel is hij soms bezorgd over mensen uit dat soort landen, met wie ze samenwerken. Die mensen zijn minder beschermd.