Cultureel ondernemer Annemarie Lindeboom werd bedreigd: "Ik was bang"

In de tijd dat ze met plannen voor Zalen Schaaf bezig was, werd cultureel ondernemer Annemarie Lindeboom uit Leeuwarden bedreigd. Ze was zelfs zo bang dat ze de politie inschakelde.

De bedreigingen ontving ze via e-mails, dm's en zelfs op Instagram. Ze is er erg van geschrokken.

"Dat leg je niet zomaar naast je neer. Ik ben best wel open. Waar ik woon, staat in de krant. Mensen die het niet goed met me voor hebben, weten me snel te vinden. Ik heb een grote mond. Maar als ik iemand tegenkom in een steegje, ga ik het niet winnen qua kracht."

Ze noemt voorbeelden van bedreigingen. Het waren priveberichten zoals 'Ik breek je beide benen als je aan Schaaf komt' en 'Ik wacht je op met twee vuisten waar je het het minst verwacht'.

De politie nam de meldingen serieus. De namen van de bedreigers waren bekend. Nadat de politie bij hen langs was geweest, was het snel voorbij. Er is geen aangifte gedaan.

De gebeurtenissen hebben haar terughoudender gemaakt in het online zetten van haar mening. Ze heeft geleerd om 'de pittige Drachtster' in haar rustiger te houden.

Annemarie Lindeboom over de bedreigingen en over haar tijd na Schaaf in Noardewyn:

Schaaf

Het begon er allemaal mee dat de gemeente Leeuwarden vond dat muziekcentrum Schaaf een nieuwe bestemming moest krijgen. Daarvoor konden plannen ingeleverd worden. Het plan van Annemarie en haar compagnons Liselot Jaspers Focks en Jan Gaastra werd uitgekozen als meest geschikt om uitgevoerd te worden.

Dat viel niet bij iedereen in goede aarde. De bedreigingen en hoe ze zich behandelde voelde in 'de wedstrijd om Schaaf' lieten haar niet onberoerd. Zij en haar vrouwelijke compagnon werden anders behandeld dan de mannelijke deelnemers, vindt ze.

'De meisjes'

"Wij waren de enige vrouwen die met een plan kwamen. We hebben beiden een goed cv en veel gedaan. Wij waren ook geen broekies meer."

"Sommige mannelijke inzenders hadden een vergelijkbaar of een minder geschikt cv. Zij hoefden zich niet te verantwoorden over hun plan of ervaring. Wij moesten elk detail tot op de centimeter uitleggen."

"Vaak werden we neergezet als 'de meisjes'. Van de mannen werd nooit gezegd: 'de jongetjes'. 'De meisjes' is erg stigmatiserend. Wij zijn vrouwelijke ondernemers. Zo heb ik het in de culturele sector en in de marketing nog niet eerder meegemaakt."

Gezondheidsklachten

Nadat hun plan voor Schaaf werd uitgekozen, gingen ze verder met de invulling en de exploitatie. Er kwam een kink in de kabel toen haar compagnon Liselot uitviel met gezondheidsklachten. Annemarie kwam er alleen voor te staan.

Begin april dit jaar werd in het voormalige muziekcentrum een jeu-de-boulesbar met binnenbanen geopend. De voorziening is woensdags tot en met zondags open voor publiek. Annemarie heeft de exploitatie van het gebouw nog een half jaar alleen gedaan om alles in goede banen te leiden.

In juni stapten Annemarie, Liselot en Jan eruit. De tijd was gekomen om ruimte te maken voor mensen die zich bezighouden met bijvoorbeeld huurcontracten en servicekosten. Die dat beter kunnen en dat ook graag doen.

Verdriet

Het afscheid van Schaaf viel Annemarie zwaar. "Het heeft me veel verdriet gedaan. Het voelt alsof je het niet afmaakt. Ik wilde het eigenlijk niet, maar het moest."

Sinds een paar maanden doet ze het rustiger aan. Van de vier bedrijven die ze samen met Liselot had, zijn er drie van de hand gedaan.

Dingen lopen bij haar vaak uit de hand, zegt ze zelf. Dat was met Schaaf ook het geval. Ze zocht kantoorruimte, en won vier jaar later 'de wedstrijd' voor het beste plan voor een nieuwe bestemming voor het Leeuwarder muziekcentrum.

Jaren '50

Annemarie houdt niet van half werk. Als ze iets doet, gaat ze er helemaal voor. Dat is ook te zien aan haar kledij.

Ze is een opvallende verschijning in het straatbeeld: vintage-kleding, roodgeverfd haar en tot in de puntjes verzorgde, bijpassende make-up.

Uit haar kleding spreekt een voorliefde voor de jaren '50. Dat heeft ze ook met interieur, zo is op haar Instagram te zien. Toen werden dingen gemaakt om langer mee te gaan. Maar de liefde voor die tijd gaat verder dan alleen uiterlijkheden.

"In de tijd van de midcentury werden er minder eisen gesteld aan het geluk en aan het leven. Het legde minder druk op mensen."

Toch had ze niet in die tijd willen leven, zeker niet als vrouw.

Schrijven

Schrijven is de rode draad in haar leven. Van de schoolkrant tot haar werk als blogger, columnist, marketingschrijver en dichter.

Ze krijgt veel van de grond. Ze richtte de 'verzamelplek voor poëtisch talent' Dichter bij Leeuwarden op en wist daarvoor bijna een half miljoen euro aan subsidie binnen te halen. Dat ging voor het grootste deel naar de projecten. Zelf verdienden zij en Liselot er veel te weinig aan als zzp'ers. Zoiets kan gewoon niet uit, vindt ze.

Met pijn in het hart heeft ze ook afscheid genomen van 'haar kindje' Dichter bij Leeuwarden. Het festival Explore the North neemt er een aantal onderdelen van over.

Frysk met een rollende r

Sinds april heeft ze nog maar één bedrijf. "Lekker rustig." Ze schrijft gedichten en is nu vooral bezig met het maken van muziek en het bedenken van opvoeringen van haar werk voor publiek.

Verder wil ze misschien ook iets doen met Fries schrijven, mogelijk in dichtvorm. Bij haar ouders thuis in Drachten was en is Fries de voertaal. Het Fries ligt emotioneel dichter bij haar dan het Nederlands. Ze denkt in het Fries. En als ze boos is, spreekt ze ook Fries. Met een rollende r.