Ben Tuinstra wil als eerste Sneker sinds 1996 weer naar de Spelen: "Dat is mijn doel"
Volleyballer Ben Tuinstra wil de eerste Sneker worden, sinds Jan Posthuma en Olof van der Meulen in 1996, die weer eens naar de Olympische Spelen gaat. Als kampioen van Turkije en als een van de dragende spelers van Oranje, zit dat er volgens Tuinstra zeker in. "Ik wil dat ook bereiken."
En de kans dat dat lukt, wordt steeds groter. De Nederlandse mannen doen het de laatste jaren goed en hun posities op de wereldranglijst (12e) is nu zo goed, dat de Spelen van 2024 in Parijs haalbaar zijn. "Dat is ons doel. Voor mezelf ook. Het is het hoogst haalbare."
Sneker volleybalbolwerk
In 1996 pakte het Nederlandse volleybalteam goud op de Spelen in Atlanta. Dat deden ze toen met twee Snekers: Jan Posthuma en Olof van der Meulen.
"Als je in Sneek begint te volleyballen, groei je op met Olympisch goud. Ik heb nooit met ze gewerkt, maar ze hebben qua motivatie wel bijgedragen aan mijn carrière", zegt Tuinstra.
"Je kijkt tegen ze op en wilt dat ook bereiken. Misschien is Olympisch goud wat te veel gevraagd, maar het is mooi als je als Sneker dan weer de Olympische Spelen kunt halen."
"Je kijkt tegen ze op en wilt dat ook bereiken. Misschien is Olympisch goud wat te veel gevraagd, maar het is mooi als je als Sneker dan weer de Olympische Spelen kunt halen."
Net als Van der Meulen en Posthuma kan Tuinstra ook een belangrijke rol spelen in het succes van het Nederlandse team. Tuinstra speelt bij een topclub en is een van de dragende krachten van dit nieuwe Oranje.
Abdel-Aziz
"Ik merk wel dat ik een belangrijkere speler ben geworden in Oranje. Een leider ben ik niet echt. We hebben eigenlijk maar één leider en dat is Abdel-Aziz. Hij is gewoon wereldtop en iedereen heeft veel respect voor hem. Hij de man. Niet alleen bij ons, maar in de hele wereld."
Toch speelt Nimir Abdel-Aziz bij de nummer twee van Turkije (bij Halkbank Ankara) en Tuinstra al twee jaar bij de nummer één Ziraat Bankasi Ankara.
"Zo is het ook. Maar ik ben bescheiden. Statistisch gezien heb je gelijk, haha. Maar Nimir heeft al heel veel bewezen. Ik zit nu twee jaar op dit niveau."
"Zo is het ook. Maar ik ben bescheiden. Statistisch gezien heb je gelijk, haha. Maar Nimir heeft al heel veel bewezen. Ik zit nu twee jaar op dit niveau."
Nederland moet bij de eerste twaalf staan op de wereldranglijst om haar te plaatsen voor de Spelen. Maar omdat Rusland (3e) door de oorlog niet meedoet en Frankrijk (6e) als organiserende land er ook bij staat, voldoet een plaats bij de eerste tien. "Zoals we er nu voorstaan, gaan we."
Nations League in eigen land
Nederland doet met vijftien andere landen mee aan de Nations League. De eerste vier wedstrijden in Canada zitten er op. Nederland won van Cuba en Duitsland en verloor van Amerika en Argentinië.
Komende week speelt Oranje weer vier wedstrijden. Deze keer in Ahoy, in Rotterdam. Dinsdagavond is de eerste wedstrijd tegen China. "Ik denk dat we China (26e), Iran (11e) en Servië (10e) wel moeten kunnen pakken. Polen is de nummer één van de wereld. Dat is niet echt realistisch."
"Het is sowieso leuk om in Nederland te spelen en het mannenvolleybal weer op de kaart te zetten. Drie jaar geleden waren we nog 26e van de wereld. Het vrouwenteam had de prioriteit, maar nu krijgen wij meer respect."
Kampioen in Turkije
Twee jaar geleden maakte Tuinstra de overstap van Lycurgus uit Groningen naar Ziraat Bankasi Ankara. Een grote club in een volleybalgek land. Ze doen ieder jaar mee om de titel.
"Het is niet een moetje, maar het is wel een club die een team bouwt om kampioen te worden. Het gaat vooral om Galatasaray, Fenerbahce, Arkas en Halkbank Ankara. Daar horen wij bij. Die clubs strijden voor de titel."
Het publiek in Turkije beleeft de wedstrijden nogal anders dan in Nederland. Volleybal is een grote sport in Turkije. "Het is niet zo dat we spelen voor twee man en een paardenkop. Zoals in Nederland. De fans zijn veel enthousiaster", zegt Tuinstra. "In Nederland hoor je een muziekje en dan klappen de mensen even. Hier gaan de fans de hele wedstrijd door. Ik ga daar erg lekker op. "
Volleyballer Ben Tuinstra wil dolgraag naar de Olympische Spelen
De afgelopen twee jaar pakte Tuinstra de Turkse titel. Al was het afgelopen seizoen nog heel spannend. Ze haalden de halve finales en moesten tegen Fenerbahce, van wie ze in de beker net verloren. "Toen hadden we zoiets van 'Oei.. Als we de finale maar halen."
Dat lukte en in de finale moesten ze tegen Halkbank Ankara, de ploeg van Abdul-Aziz. Na vier wedstrijden was het 2-2 en de apotheose kwam in het laatste duel. "Dat was echt heel spannend. Dik 13.000 supporters in het stadion. In die laatste wedstrijd kwam de ontlading."
Goed leven in Ankara
Tuinstra heeft inmiddels bijgetekend voor een derde seizoen in Turkije. Hij heeft het goed naar zijn zin in de hoofdstad van Turkije. "Super. Je kunt er heerlijk eten en ik heb een super appartement. Vier slaapkamers, een megabalkon; eigenlijk veel te groot voor me."
Tuinstra is niet de enige Nederlandse bij Ankara. Zijn collega Wouter Ter Maat woont in hetzelfde gebouw. "We trekken veel met elkaar op. Hij zit daar met zijn vrouwtje en een kindje. Nee, ik heb geen partner. Ik ontdek Turkije een beetje."
Volleyballer Ben Tuinstra speelt in Ankara voor duizenden mensen
In de Champions League haalde Tuinsta dit seizoen de laatste acht. Daarin moest zijn club tegen Berlijn. Normaal is het een best of three-wedstrijd, maar door de aardbeving in Turkije werd die wedstrijd verhuisd naar Berlijn. Die verloren ze met 3-2. "Als je wat wilt in de Champions League, dan moet je wedstrijden tegen Berlijn gewoon winnen."
Bij de laatste selectie zaten ook Steven Ottevanger en Gijs van Solkema uit Sneek. Zij zijn nu alle twee niet opgeroepen voor Oranje.
De volleybal-vrouwen hebben hun eerste vier wedstrijden voor de Nations League al gespeeld in Japan en die alle vier verloren. De selectie speelde met een jonge ploeg. Zo speelde Hester Jasper uit Sneek wel mee. Ze gaat ook mee naar de volgende vier wedstrijden in de Nations League in Hongkong, maar ze zit niet bij de selectie. Ze heeft een rugblessure. Ze gaat mee, omdat de ploeg van Hongkong naar Bangkok gaat voor weer vier wedstrijden in de Nations League. Mogelijk zit ze dan wel bij de selectie.
Marrit Jasper, de zus van Hester, is deze keer niet opgenomen in de selectie. Ze heeft zelf aangegeven dat ze toe is aan rust. Na een zwaar seizoen bij Nantes in Frankrijk. "Ik heb er voor gekozen even rust te nemen. Ik blijf thuis in Sneek wel bezig, maar even niet het reizen. In juli sluit ik weer aan."
De laatste drie jaar ging de winst in de Champions League naar de Poolse club ZAKSA Kedzierzyn-Kozle. In Ankara willen ze daar ook naartoe. "Voor de club is het een nieuw doel. Ze willen over de hele wereld het goed doen en naam krijgen."
Tattoo van een engelennummer
De armen van Tuinstra worden gesierd door een aantal tattoos. De tekst van een nummer van Kanye West ("Everything I'm not made me everything I am"), ACTA NON VERBA (dat betekent 'geen woorden, maar daden', "maar ik ben geen Feyenoord-fan hoor"), het gezicht van een Nigeriaanse jazz-zangeres Sade en opvallend: de drie cijfers 222.
Het is een engelennummer. Als dit nummer verschijnt, geeft dit een boodschap van hoop en geloof, en moedigt deze aan om te geloven in het plan van God.
De cijfers 222 betekenen veel voor Tuinstra. "Ik zie steeds getallen op de tijd. Bijvoorbeeld 111. Of zoals bij mij steeds die cijfers 222. Dan heb ik nog steeds. Overal waar ik kijk: 222. Mijn broer heeft ook een tattoo van engelennummers. Ik vind het wel mooi."
