Sâlt van Tryater op Oerol: luisteren we naar ons lichaam en de natuur?
Ze mag niet krabben. Ze is mentaal sterk en dus lukt dat. Maar daarmee voelt ze eigenlijk niets meer. Eva Meijering vertelt in de Tryatervoorstelling Sâlt een verhaal dat voor het grootste deel gaat over haar eigen huid.
En in bredere zin over hoe we omgaan met de natuur. We willen maar controleren, maar zijn we daardoor vergeten te voelen?
Sâlt van Tryater op Oerol
De bezoekers lopen in stilte naar de duinpan op Oosterend. De zon staat op z'n hoogst, het is warm en in het midden van het decor van stalen tentakels ligt Eva in het zand.
Met prachtige live muziek van Michelle Samba vertelt ze over haar extreme eczeem. Over artsen die zeggen dat ze het zullen oplossen, over mentoren die goedbedoelde adviezen geven en verjaardagsfeestjes zonder cola omdat het misschien wel door de suiker komt. Dat eczeem.
In bredere zin gaat het voor Eva ook over controle. Het verschil tussen de ratio, het denken, en de emoties, het voelen. We hebben beide nodig, maar de balans is te veel doorgeslagen naar denken. En, zegt ze, er zijn heel veel ziektes met de huid, met de darmen, maar ook burn-out en te veel stress.
Dat zegt iets over deze tijd. Daarom wilde ze de voorstelling graag maken. Het gaat er voor haar om, dat we meer luisteren naar ons lijf. We mogen best wat meer nederig zijn in hoe we omgaan met de natuur en ons lijf, want beide gaan hun eigen gang.
Je huid vertelt je beter wat je voelt dan wat je weet, zingt Michelle Eva toe. Zo nu en dan staat er iemand van de bankjes op en zoekt schaduw, dat er bijna niet is. Behalve van de kleine container met de apparatuur die trouwens volledig draait op zonnepanelen. De zon is niet alleen goed voor de energie: samen met de zee doet het de huid van Eva ook goed.
Dansen
Het gaat nu sowieso beter met haar eczeem. Mogelijk dat na de drukte van de voorstelling het eczeem weer wat opspeelt. Maar ze kan er beter mee omgaan nu ze ouder wordt. Tja, ze is in therapie geweest om, na alle instructies om niet te krabben en daarmee ook niet te voelen, weer te kunnen voelen.
Eva kan erom lachen als ze het zichzelf hoort zeggen. Dansen helpt haar ook, om lekker in haar lijf te zijn. Ze eindigt de voorstelling door dansend de duinpan uit te lopen. Het publiek geeft een staande ovatie. En ook al zijn sommigen wat verbrand nu, het is niets vergeleken met extreem eczeem.
