Nog altijd giert er inkt door de aderen van tatoeëerder Rinto Bekkema

Net als z'n tattoos lijkt ook de passie voor zijn vak geen houdbaarheidsdatum te kennen. Veertig jaar heeft Rinto Bekkema uit Burgum uiteenlopende tattoos op ontelbare lijven gezet. Het vak leerde hij in Groningen, bij de bekende Tattoo Karel, die zijn zaak vlak bij de hoerenbuurt had.

"Toen ik bij Tattoo Karel werkte, zag ik enorm op tegen de mensen die daar kwamen. AC/DC kwam uit de speakers, er liepen grote honden rond en de klanten dronken bier", weet hij nog goed. "Ze lieten een tattoo zetten, terwijl ze wachtten tot hun favoriete dame van de hoerenbuurt niet meer was 'bezet'."

Bekkema, die nu zijn zaak in Burgum heeft, werkte er een paar dagen in de week. Toen zijn baas naar het buitenland vertrok en daar een shop opende, nam Bekkema het over.

Hij koestert warme herinneringen aan zijn leermeester, die in 2017 stierf aan longkanker. "Op zijn begrafenis lag hij met de kop naar beneden en de kont omhoog in de kist. Want 'everybody can kiss my ass', dacht hij."

Bekkema weet nog goed dat Tattoo Karel na een tijdje werken in Australië en Zuid-Afrika bij terugkomst werd gezocht door de politie. "Bleek dat hij had gewerkt met Ronald Biggs. Een van de daders van de grote treinroof in 1963. Tja, met zulke mensen ging hij om."

Inmiddels is de klantenkring meer divers dan toen Bekkema begon. "Toen kwamen er vooral boefjes langs. Nu zijn dat bijvoorbeeld ook familieleden, die een 'matching' tattoo willen hebben", zegt hij.

"Bovendien heeft de commercie haar klauwen erin gezet. Het komt overal voorbij op social media, er worden tv-programma's aan gewijd. Begrijp me goed, daar varen wij als tatoeëerders wel bij. Maar het is allemaal platter geworden. Vluchtiger."

Als voorbeeld noemt hij een tattooshop uit Amsterdam. "Daar kun je een plaatje uit een kauwgombalautomaat halen als je niet weet welke tattoo je wilt. Even een gokje wagen dus. De TikTok-generatie komt daarop af."

Volgens Bekkema is de waarde van een tatoeage dan ook veranderd. Waar men vroeger na twintig jaar nog precies wist door wie en waar de eerste tattoo was gezet, daar is dat tegenwoordig geen vanzelfsprekendheid. "Sterker, dan hoor je zoiets als, 'ik geloof dat het iemand met een bril was. En welke shop.. geen idee.' Dat is niet goed, of slecht. Maar het zegt natuurlijk veel."

Bekkema zegt dat er tegenwoordig minder vrijheid is in het vak. "Er zijn nu zoveel regels, dat gaat echt nergens meer over. Grote partijen zijn zich komen bemoeien in een branche waar niks geregeld was", zegt hij. "Wij gooiden eerder bijvoorbeeld de handschoenen na gebruik gewoon in de wasmachine, omdat ze zo prijzig waren. Het was de tijd van de vrije jongens."

Vrijheid lijkt sowieso een belangrijk thema te zijn bij Bekkema en een deel van zijn klantenbestand. Niet iedereen neemt het even nauw met de wet, vertelt hij. "Het wereldje trekt ook nu nog bepaalde mensen aan. Zelf hoef ik niet zo nodig de gangster uit te hangen. Maar ik vind het wel interessante lui om mee om te gaan. Het zijn vaak mensen die je niks wijsmaakt."

Zelf zoekt hij ook zoveel mogelijk de vrijheid op. "Zo nu en dan vind ik het fijn even een piraat te zijn. Dingen doen die onder de radar blijven, omdat ze eigenlijk niet mogen volgens de regels. Ja, dan voel ik me vrij."