Na drie uur hebben de HT-roeiers de Terschellinger haven bereikt

Na drie jaar mochten de sloeproeiers eindelijk weer los. In tegenstelling tot afgelopen jaar was het weer dit jaar wel goed genoeg om van start te gaan. Ervaren roeiers en nieuwelingen in 140 sloepen bereidden zich vanmorgen voor om richting de Brandaris te roeien.
"Er heeft zich een gezonde spanning van mij meester gemaakt", bekent Marcel Schafer, roeier van de sloep van de stad Kampen. Hij noemt zichzelf een 'HT-maagd' en doet dit jaar voor het eerst mee. "Daarna mag ik de sterke verhalen vertellen."

De stuurman van de sloep, Hendrik Spek, heeft al zes keer meegedaan en is blij dat ze weer mogen: "Het mooie is dat het anders dan alle andere sloeproeiraces is, het is de enige op zee. Het hele weekend is bijzonder, dat begint donderdagavond al, als iedereen hier aankomt. Niet alleen keihard roeien maar ook een kunst om te sturen om de boeien heen."
Noordoostelijke wind
Volgens weerman Jan Jonkman hadden de roeiers beter vanochtend al kunnen beginnen. De wind kan vanmiddag aanhalen tot windkracht vijf en komt uit het noordoosten. Verder is het weer prachtig. "De roeiers moeten er om denken dat ze zich niet zullen verbranden", zegt Jonkman.

Een derde roeier uit Kampen, Pascal Slager, is een beetje huiverig voor de wind: "Dan heb je hem in het schuitengat verkeerd staan, dat wordt nog wel een dingetje." Maar zijn stuurman wuift de twijfel al snel weg: "Als het zwaar wordt, dan wordt het gewoon op karakter roeien."
De groep traint twee keer per week op de IJssel. Die is iets vlakker maar de stroming is niet minder volgens de mannen. Schafer ziet tocht positief in: "Als we het Schuitengat maar door komen is de Brandaris dichtbij, en het eerste koude pilsje ook."
Klein geel bootje
Sloepen van alle formaten kunnen meedoen, zo ook de Wetterspetter uit Grou. "Wij zullen wel niet winnen, dat zie je wel aan ons kleine, gele bootje. Maar we komen aan de andere kan, daar gaat het om", zegt roeier Annemiek Mens.

Het mooie voor haar is het moment na de race. "Het leuke is als je straks op Terschelling loopt en kunt denken: ik ben hier gewoon naartoe geroeid. Dat is een mooie ervaring."