Punkrock in de kibboets wees Jan Switters de juiste weg

Bij een vriend plaatjes draaien op de zolderkamer. Dat was de plek waar Jan Switters' liefde voor muziek ontsproot. Om na een paar potjes bier zijn weg te vervolgen naar bar-dancing Napoleon in Lemmer, achter 'de wijven' aan.

Met de puntschoentjes, een blouseje en een jasje daar overheen, ging hij op pad. Want het was toen nog disco dat de klok sloeg. Mannen en vrouwen dansten steevast in een rij tegenover elkaar. "Ik ging er altijd dwars doorheen. Dat vond ik veel leuker", zegt Switters. Misschien was dit een voorteken van dat het huwelijk tussen hem en de disco vroegtijdig zou stranden. Te gepolijst.

"Na een tijdje kotste ik die zoetsappige soulteksten uit. Het was allemaal zo lief." Tijdens zijn verblijf in de kibboets in Israël werden zijn ogen geopend. "Ik was op een feestje en daar hoorde ik The Stranglers. Harde muziek en teksten over de rauwe werkelijkheid. Toen was het voor mij duidelijk: dit is het."

Bij terugkomst pakte hij de drumstokken ter hand en begon zijn eerste bandje in Leeuwarden. "Het was toen nog erg simpel. Een conservatoriumachtergrond was bepaald niet nodig. Als er maar lawaai uit kwam", lacht hij.

"Als ik het nu terugluister denk ik, wat een takkenherrie. Maar ja, het paste ook wel wat bij de tijdsgeest. Inpluggen en de beuk erin."

Nadat hij als scholier na twee jaar stopte met de hts, richtte hij zich volledig op de muziek. Hij speelde onder meer in Murder Inc 2 en Murder Inc 3, en Kadaverbak. Na de drums legde hij zich toe op het gitaarspel en zang.

Later kwam daar zijn werk als producer bij. Vooral harde rockbands wisten hun weg naar de studio in Gauw te vinden. Toch heeft hij inmiddels een collage van muzieksoorten uitgebracht. Ook genres die men misschien niet meteen met Switters associeert.

"Ik heb onder meer een cd gemaakt voor vrouwen die moeten bevallen. Mijn buurvrouw Bregje was moeder geworden, en kwam op het idee om iets op te nemen waarbij je haar hoort praten en tegelijk zachte muziek klinkt. Om zo vrouwen in de goede stemming te krijgen voor het bevallen", vertelt hij.

Daarnaast hebben er ook christelijke koren, gesproken woord en kinderliedjes in de studio geklonken. "Maar", zegt hij, om misverstanden te voorkomen, "toch vooral bikkelharde muziek."

Switters z'n studio stond altijd in de bekende woonboerderij van Ernst Langhout, in Gauw. Een bolwerk van muziek en feestpartijen. In februari brak er echter brand uit. Niks werd door de vlammen gespaard, waardoor Switters zonder studio kwam te zitten.

"We zijn bezig met de boel weer op te bouwen zoals het eerst was. De neuzen van de bewoners staan dezelfde kant op, dus ik heb er vertrouwen in dat dat goed komt."

In tussentijd heeft hij intrek genomen in een tiny house op wielen, op het terrein van de 'punkboerderij'. Een aardige aanpassing. "Tja, ik wilde al 'ontspullen'. Dus de situatie heeft me daar aardig mee geholpen." Dan, op serieuze toon: "In een halfuur was alles weg wat ik had. Elke dag schiet die brand nog wel even door m'n hoofd."

Ondertussen heeft Switters nog genoeg om handen. Zo draaide hij op Koningsdag in Meppel en was hij in de weer met een productie van een Queen-tributeband. Ook staat hij straks zelf op de planken, bij de voor hem en Ernst Langhout georganiseerde benefietconcerten, op 20 en 21 mei in Bolwerk in Sneek.

Ondanks dat de tand des tijds ook op hem vat krijgt, voelt hij zich goed. "Ik ga drie keer in de week naar de sportschool. Dat helpt. Zeker in tijden van stress."

"En geestelijk voel ik me nog achttien", zegt Switters. "Dat komt door al die jaren muziek maken en feesten op de boerderij. Dat heeft ons allemaal jong gehouden."