Dichter Hindirk Hannema geeft gas met de pen: "Dit is het gedroomde leven"

Hindirk Hannema is blij met hoe het gaat. Hij leidt naar eigen zeggen 'het gedroomde leven'. En dat bestaat voornamelijk uit dichten. De activiteit waar hij zich de afgelopen vier jaar monomaan mee bezighield. "Ik zit nu op een punt in mijn carrière dat ik het vergaand wil professionaliseren. Ik ga voor agressieve expansie", vertelt Hannema.

Met zijn teksten treedt hij voornamelijk op in Fryslân. Hannema is blij met hoe het gaat. "Ik heb nog wel eens contact met mijn allereerste coach van de poetry circle, Joost van Kersbergen. Hij zei 'blik eens terug op de laatste vier jaar. Had je bij je eerste les gedacht dat je nu hier zou staan?'. Nou, nog niet in mijn stoutste dromen."

Met 'Mijn moeder is nog maagd' bracht Hannema een dichtbundel uit in zowel het Fries als het Nederlands. "Wat daar in staat is perfectie. In die zin dat ik het zelf niet beter kan doen." Aan eindeloos schaven heeft hij een broertje dood. "Ik schrijf het in een keer. Sommige gedichten zijn in een kwartier geschreven."

De interesse voor taal en tekst is niet iets van de laatste jaren. Wat heet. Al voor hij kon lezen had hij een pen in de hand. "Toen ik een jaar of vier was, had een boekje van Bert en Ernie. Dat ben ik gaan overschrijven. Monnikenwerk was het. Tot in de perfectie had ik het overgenomen. Later vraag je je af, 'wat is dat voor drijvende kracht geweest?'."

"Mijn eerste gedicht schreef ik voor mijn eerste muze. Al kende ik dat woord toen nog niet. Ik zat onder een heldere sterrenhemel. Het was ijskoud. Ik rookte en dronk koffie. Met het schrijfblok op schoot, kwamen de zinnen op papier. Vervolgens begon het ritme te krijgen", weet hij nog goed. "Het drong toen tot me door: ik ben dichter. Het is een beslissend moment geweest."

Hannema kwalificeert zijn gedichten als authentiek, wat een ontwapenend effect op de luisteraar zou hebben. "Ik heb geleerd dat je met veel woorden weinig kunt zeggen, en met weinig heel veel."

Hij krijgt positieve reacties. Maar voordragen voor het applaus, daar gaat het hem niet om. "Er wordt immers altijd geapplaudisseerd. Het is een vorm van beleefdheid. Daarom hecht hij meer waarde aan de lach. Daaraan toets ik of ik succesvol ben", zegt hij.

"Als mensen na de voorstelling naar huis gaan wil ik dat ze zeggen, 'Wat we vanavond hebben meegemaakt.. geweldig!' Daarbij wil ik ook moeilijke onderwerpen behandelen. Want je kunt alles bespreken. Het gaat erom hoe je het verpakt."

De dichter is na 'Mijn moeder is nog maagd' niet van plan om op de lauweren te rusten. Momenteel is hij bezig met een nieuwe bundel. Zo'n 90 A4'tjes aan materiaal wachten om doorgespit te worden.

"Een luxeprobleem dus. Beter dat dan dat je slechts seis hebt, want dat zou te weinig zijn. Het is nu dus een kwestie van weghalen van wat ik er niet in wil. Het heeft in ieder geval een begin en eind. Alles wat ertussen moet, fantaseer ik er wel in."