Wetenschappers genegeerd: problemen Margriettunnel hadden voorkomen kunnen worden
Rijkswaterstaat negeerde onderzoekers van onderzoeksinstituut TNO en een onafhankelijke expert over de oorzaak van de schade aan de Vlaketunnel in Zeeland. Hadden ze meer met de conclusies van toen gedaan en ook vervolgonderzoek, dan was de schade aan de Prinses Margriettunnel mogelijk niet zo groot geweest, schrijft onderzoeksplatform Follow the Money.
Bij de Vlaketunnel gebeurde in 2010 ook ongeveer wat er met de Prinsesmargriettunnel gebeurde in december. Er braken zogenoemde trekankers af die de tunnelonderdelen op haar plaats hielden, waardoor een deel van de tunnel omhoog kwam.
Rijkswaterstaat concludeerde bij de Vlaketunnel dat zout water de oorzaak was. Dat was echter niet gebleken uit het onderzoek van TNO. Andere oorzaken zijn daarna niet onderzocht, zo blijkt uit stukken in handen van Follow the Money.
In een memo van Rijkswaterstaat staat dat er geen aanleiding was om aan te nemen dat zoiets ook bij andere tunnels plaats kon vinden. Daarbij werd de conclusie van TNO genegeerd dat er geen bewijs was dat corrosie door zout water de oorzaak was.
Experts zeggen nu dat Rijkswaterstaat toen de opdracht had moeten geven om andere tunnels ook preventief te controleren.
Hoge kosten
Rinze Herrema van ingenieursbedrijf Witteveen+Bos stelt dat de kosten voor de aanpak van de Prinses Margiettunnel dan een stuk lager waren geweest. Hij zelf schat de rekening tussen de 15 en de 25 miljoen euro.
Had Rijkswaterstaat de schade eerder gezien, dan was dat bedrag veel lager geweest. Herrema: De grootste kostenpost is het vervangen van de ankers. Die kosten bijna vierduizend euro per stuk. Als dat serieus had onderzocht, dan kun je plannen en ben je goedkoper uit."
Dat de kosten hoog zijn, bleek eerder al uit berekeningen van directeur Piet Smit van Poiesz-supermarkten: "Bij Poiesz hebben we 120 vrachtwagens die aan- en afrijden. Dat levert nu een tijdsverlies van 60 uur per dag op. Dat komt neer op 4.000 euro per dag, dus reken maar uit. De kosten rekenen we niet door naar de consument."
Volgens Herrema scheelt het ook in de maatschappelijke kosten: "Denk aan files, omrijden en onveilige situaties op omliggende wegen."
Rijkswaterstaat zegt in een reactie dat de vragen over zout als oorzaak terecht zijn. Het is alleen vreemd dat alleen de ankers aan één kant van de Vlaketunnel geknapt zijn e niet op andere plekken.
Volgens Herrema maakt dat helemaal niet uit. Hij vindt de conclusie van Rijkswaterstaat onbegrijpelijk. "Er zijn nog negen tunnels met soortgelijke constructies. Daarom alleen al hadden de rapporten met de rest van de tunnelwereld gedeeld moeten worden. Rijkswaterstaat had toen meer onderzoek kunnen en moeten doen naar risico's met andere tunnels.
Herrema vindt dan ook dat de andere tunnels zo snel mogelijk geïnspecteerd moeten worden.
Wel serieus gebleven
Rijkswaterstaat zegt in een reactie dat ze problemen met de trekankers wel degelijk in het vizier hebben. Zo is er onderzoek gedaan naar de ankers in de Heinenoordtunnel. Daar zijn toen geen breuken aangetroffen.
De reparatie van de Vlaketunnel kostte Rijkswaterstaat 35 à 40 miljoen euro. Ze kunnen nog geen inschatting maken van de kosten van de Prinses Margiettunnel.
