Terug naar hoe het moet: Gaasterlandse spelt en rogge gaan naar de omgeving

Akkerbouwer Jan de Vries uit Harich © Omrop Fryslân, Gerrit de Boer
Het telen en verwerken van traditionele gewassen en de producten daarvan lokaal verkopen. Dat is het ideaal van akkerbouwer Jan de Vries.
Met zijn vader en broer runt hij een boerderij in het Gaasterlandse Harich. Daar verbouwen ze onder andere rogge en spelt. De grond wordt alleen bemest met stront van lokale boeren uit de omgeving. Kunstmest en bestrijdingsmiddelen komen er niet aan te pas.
"Spelt en rogge zijn oergewassen die hier goed willen groeien en eigenlijk niet vatbaar zijn voor ziektes. Je zaait het en dan is het gewoon wachten. Prachtig is dat", zegt De Vries.
Gaasterlandse spelt en rogge gaan naar dorpen in de omgeving
De komende weken worden de rogge en de spelt van het land gehaald. De rogge gaat naar de lokale mond en naar de bakkers in de omgeving. Een deel van de spelt gaat daar ook heen.
Maar op de eigen boerderij bestaat ook de mogelijkheid om het te verwerken. In samenwerking met de lokale molenaar staat er een molen op het bedrijf om de spelt te malen. Het meel wordt lokaal verkocht, maar ook gebruikt in de eigen bakkerij die sinds een paar weken in bedrijf is.
Dat de mensen hier langs komen en dan zeggen: kijk, hier komt onze eten vandaan. Dat vind ik een mooie gedachte.
Jan de Vries
De Vries: "We willen onze producten graag lokaal verwerken en verkopen. Net als vroeger. Dat de mensen hier langs komen en dan zeggen: kijk, hier komt onze eten vandaan. Dat vind ik een mooie gedachte."
De spelt heeft - als het goed en zonder allerlei toevoegingen wordt verwerkt - ook het voordeel dat het allergieën tegengaat. Ook mensen met glutenintolerantie kunnen het eten, zegt De Vries.

Tussenfase

Op het bedrijf van de familie wordt niet alleen biologisch gewerkt. Voor het inkomen verbouwt de familie ook nog pootaardappelen op traditionele wijze en er is een samenwerking met een groot bedrijf voor de veredeling en vermeerdering van tarwerassen.
Maar als het aan De Vries ligt, is dat een tussenfase. Het lokaal telen en verwerken moet uiteindelijk genoeg zijn om van te bestaan. "Dat is wel het doel. Dat zou ik mooi vinden. Dat mensen hier langs komen en zeggen: kijk, daar wordt ons eten verbouwd. Dat zie ik wel zitten."