Elfstedentriatlon is niet te bevatten missie: "Pijn lijden en daarmee omgaan"

"Het is zoiets langs en groots dat je het nooit helemaal goed kunt bevatten", Sinds 2020 is hij al met het project bezig. "Toen zou ik de Elfstedentocht al zwemmen, maar door corona kon dat niet doorgaan. In die tijd is ook het idee ontstaan de tocht als triatlon te doen."

Vanmorgen om 07.00 uur was het eindelijk zover. Zichtbaar licht nerveus, maar tegelijk vastberaden dook Van der Pal in de Bonkefeart in Leeuwarden het water in voor zijn monstertocht.

Volgens het schema dat zijn begeleidingsteam heeft gemaakt, moet hij donderdag de 200 kilometer zwemmen hebben volbracht, waarna hem nog zo'n tien uren fietsen en een dag hardlopen wachten. De finish is gepland voor zaterdag of zondag.

Al van jongsaf aan wil Van der Pal grenzen verleggen. Na het volbrengen van enkele marathons en triatlons raakte hij al snel verzeild in de wereld van de ultrasporters, waar 200 kilometer rennen of extreme zwemtochten gangbare kost zijn. Maar een Elfstedentriatlon is toch van een geheel andere orde, zegt Van der Pal. Iets vergelijkbaars is volgens hem nog niet eerder gedaan.

"Je hebt wel een vierdubbele Ironman bijvoorbeeld. Maar dan is de zwemafstand bij lange na niet wat ik ga doen. Wat ik ga doen is pionieren. Het is iets waar ik in zekere zin al heel lang mee bezig ben: grenzen opzoeken en verleggen."

Zijn zelfvertrouwen is groot. Van der Pal: "Ik ben er klaar voor. Ik heb er alles aan gedaan. Vanuit de wedstrijdsport weet ik dat je altijd blijft twijfelen of het genoeg was, maar ik ben er klaar voor."

Sinds het schrappen van de zwemtocht in 2020 heeft Van der Pal zijn vizier al gericht op de Elfstedentriatlon. De voorbereiding was niet makkelijk. Vanwege de coronacrisis waren de zwembaden dicht en kon hij niet binnen trainen.

Daarom moest hij uitwijken naar Brabant. Daar heeft hij uren, dagenlang gezwommen in de 'endlesspool', een klein zwembad met stroming die ervoor zorgt dat de zwemmer op dezelfde plek blijft liggen.

En hij moest vaker improviseren, bijvoorbeeld toen hij corona kreeg. "Zoals altijd loopt het toch anders dan de planning was. Eigenlijk had ik er niet veel last van, het was maar heel kort. Maar in het zwembad kreeg ik het ineens heel erg benauwd. Dan denk je eerst aan de omgeving: is zo'n zwembad waar het warm is met chloor nou zo'n goede omgeving? Maar toen bleek dat ik het buiten ook benauwd kreeg."

"We hebben contact gezocht met de begeleiders in het ziekenhuis van Heerenveen. Ook met één van mijn buurtgenoten, dat is longarts Wouter van Geffen. Ik heb andere medicatie gekregen en dat sloeg direct aan."

De grootste uitdaging voor Van der Pal in de komende dagen wordt het omgaan met de pijn. Want dat het zwaar wordt en dat hij pijn zal hebben, is duidelijk. "Daar heb ik het met mijn vrouw Marianne ook vaak over. Over pijn lijden en daarmee omgaan."

Zo geeft de wrijving in het zwempak bijvoorbeeld schaafwonden. De vraag is hoe erg hij daar bij het fietsen en hardlopen last van zal hebben. "Dat wordt lastig inderdaad. Er zijn plekken waar we niet bij kunnen. We gaan vooral smeren met middelen. En anders wordt het verbinden, pleister erop en door."

Bij het fietsen moet de huid met speciale kleding de kans krijgen te drogen en te herstellen. Tijdens het hardlopen wordt met schone en droge kleren geprobeerd de huid zoveel mogelijk te beschermen.

Hoe gedreven Van der Pal ook is en hoe zorgvuldig het tijd- en verzorgingsschema ook is uitgedokterd, de kans dat er complicaties optreden of dat de missie zelfs voortijdig afgebroken moet worden blijft altijd aanwezig.

Echtgenote Marianne speelt op dat punt een cruciale rol. "Zij kijkt hoe het gaat en of ik wel of niet door kan. Of ik moet slapen. Zij is ook degene die zegt, in combinatie met de artsen: het is genoeg."

Tijdens het fietsen wordt hij begeleid door zijn wielermaat Marco Douma. "Met hem fiets ik altijd. Hij houdt mij scherp. Praat met me en motiveert me. Houdt me in de gaten of het allemaal goed gaat."

Net als in 2020 wil Van der Pal geld inzamelen voor het goede doel. Toen waren het drie instanties, nu wordt er geld ingezameld voor Stichting Semmy. Van der Pal: "Zij halen geld op voor onderzoek naar hersenstamkanker bij kinderen. Dat is een plek die zo moeilijk is om te bereiken."

"We wilden iets doen voor kinderen en dit is dan een prachtig doel. We denken echt niet aan miljoenen, we hopen dat mensen bereid zijn geld te doneren."

Er is bewust voor gekozen de tocht low profile te organiseren. Het mag beslist niet zoals bij Maarten van der Weijden een evenement worden. "Wij hebben daar geen vergunningen voor. Dan moet je aan zo veel eisen voldoen. We organiseren het zelf, mijn vrouw Marianne en ik. Dat doen we naast ons gewone werk, ons gezinsleven. Dit kleinschalige past ook beter bij ons."

Lukt het niet, dan is het klaar voor Van der Pal. "Ik probeer dit één keer en nooit weer. Dan vind ik wel een andere uitdaging. Dit is echt eenmalig."