Recensie Peer Gynt fan Masquerade: Zoeken naar jezelf

Henk te Biesebeek bezoekt Peer Gynt van Masquerade Jeugdtheater © Omrop Fryslân
Het openluchtspel van Masquerade Jeugdtheater in Oudwoude is een spektakelstuk, waarbij alles uit de kast wordt gehaald. Toch wordt ook de menselijke emotie niet vergeten: op zoek naar jezelf!
Eigenlijk is die Peer Gynt helemaal geen aardige jongen. De hoofdpersoon liegt en bedraagt, mag graag opscheppen, is een vechtersbaas en doet zijn moeder veel verdriet.
En toch is volgens productieleider Bianca Wiersma van Masquerade bewust gekozen voor dit stuk. "Het verhaal heeft verschillende raakvlakken met deze tijd. Hoe gaan de jongeren om met alle corona-beperkingen om zich heen, de isolatie maar ook hun opstand tegen alle maatregelen? Maar ook zoeken naar mogelijkheden die wel geboden worden."
Masquerade bestaat al sinds 2013 en geeft de jongeren uit Kollumerzwaag, Oudwoude en omstreken de kans om hun talent te ontdekken voor mogelijk verdere stappen in het theater. Doorsnee bestaat de groep uit een kleine twintig jongens en meisjes tussen de 8 en 18 jaar oud. Intussen komen de spelers overal vandaan, tot aan Leeuwarden en Surhuizum toe.
Het bostheater in de tuin van de familie Ten Kate in Oudwoude © Henk te Biesebeek
Masquerade is ook meer dan jeugdtheater. Dat blijkt weer uit deze voorstelling. Regisseur Job de Roo bewerkte de oorspronkelijke tekst van de Noorse schrijver Hendrik Ibsen in een originele en toepasselijk Friese vertaling.
Maar hij vraagt nogal wat van zijn spelers. Soms misschien wat te veel. Want het verhaal is complex en met zoveel lagen dat het begrijpelijk is dat niet alle jonge spelers de nodige acteerkwaliteiten daarvoor kunnen opbrengen.

Bostheater

Toch blijft er deze avond genoeg over om te genieten. Alleen de locatie al, vlakbij de ijsbaan van Oudwoude. Daar in de tuin van de familie Ten Kate is een waar bostheater gecreëerd.
Het publiek zit op een tribune net voor een vijver en kijkt over het water uit op een sprookjesachtig decor op de achtergrond, omzoomd door boomgroen. Door een sfeervolle belichting wordt daar aan de overzijde een schimmenwereld opgeroepen, waar Peer Gynt al zijn uitzinnige fantasieën kan uitleven.
Turbulent spul van Lucas van Dijk als Peer Gynt © Sake Beerstra
Het essentiële deel van het stuk wordt echter gespeeld over de vijver, op een paar meter grond vlak voor de tribune. Daardoor zit het publiek boven op de huid en ziel van de spelers. En wordt daardoor rechtstreeks de voorstelling ingetrokken. Een prachtige vondst van de regisseur.
Maar hierdoor mee maakt De Roo zijn spelers ook kwetsbaar. Want naast alle mooie momenten, bijvoorbeeld de emotionele coöperaties tussen Peer en zijn moeder, worden zo ook de minder perfecte prestaties uitvergroot.

Talent

Die onvolkomenheden worden gelukkig meteen naar de achtergrond geschoven door het spel van hoofdrolspeler Lucas van Dijk. Wat zet hij een heerlijke Peer Gynt neer.
Energiek, onstuimig en brutaal, maar ook integer en emotioneel dan dat moet zijn. Hoe mooi ook het opzeilen daarin met Tineke Nicolai, die als de moeder van Peer de stukjes van de puzzel op zijn plaats weet te zetten.
Tineke Nicolai speelt als moeder van Peer een van de paar volmaakt rollen in het stuk. © Sake Beerstra
Met zo'n grote groep spelers, die allemaal met volledige inzet hun rollen spelen, moet je eigenlijk geen namen apart noemen. Toch verdient Rowan Veltman dat echter wel.
Mooi hoe naturel hij naast enkele andere rollen een trollenkoning op de planken zet. Een talent waar we ongetwijfeld meer van zullen horen.
Dat zou ook best eens op kunnen gaan voor Carenza van der Meulen. Breekbaar mooi hoe zij de rol van Solveigh speelt. Het meisje dat haar eigen leven weggooit uit liefde voor Peer en altijd op hem zal blijven wachten. Het publiek is zichtbaar aangedaan als Solveigh haar gevoelens naar voren brengt in een liefdeslied. Jammer dat dit talent nog wat te weinig overtuigd is van haar eigen kwaliteiten. Door haar twijfel en onzekerheid werden nu te veel noten nog niet gehaald.

Slotlied

In dat kader was het misschien ook beter geweest om aan het eind van de voorstelling Peer niet in het slotlied te laten zingen. In de generale repetitie die ik bijwoonde bleek dat dat niet de sterkste kant van zijn talenten.
Het zou mooi zijn als hier nog een passende oplossing voor wordt gevonden, want dit slotakkoord doet een beetje onrecht aan de formidabele prestatie die deze jonge acteur de hele avond neerzet.
Een van de jonge talenten Rowan Veltman speelt de trollenkoning © Sake Beerstra
Peer Gynt kan natuurlijk niet zonder de beroemde muziek van Edvard Grieg. Mooi hoe het muziekensemble onder leiding van Mariët Piersma een hecht onderdeel uitmaakt van de totale voorstelling. Links van het podium, in een soort kapel, wordt de muziek live gespeeld. Een knappe prestatie.

Boodschap

Peer Gynt is en blijft een verhaal met een boodschap. De mens is vaak niet wat hij lijkt. Doet hem anders voor dan hij is. Om overeind te blijven in deze wereld moet je dus op zoek naar jezelf. Het wordt de toeschouwers nogmaals voorgehouden door het volledige ensemble in een kerklied.
Op de melodie van gezang 329 Blijf mij nabij eindigt die voorstelling met die boodschap. "Blijf op zoek naar jezelf. Wat jij nodig hebt in dit leven. Dat lijkt soms heel dichtbij, maar vaak toch weer niet op de plek waar je zoekt." Een stuk om over na te denken dus!