Kunstriffen van perenhout moeten meer leven naar de zee bij Vlieland halen

Een stuk rif onderweg over het Wad © Oscar Franken
In de Waddenzee tussen Vlieland en Texel liggen nu 32 kunstriffen van perenhout, op vier locaties. Onderzoekers zijn benieuwd of zoiets goed uitpakt voor het onderwaterleven.
Keunstriffen fan parrehout by Flylân
Met perenbomen meer leven in de zee krijgen: onderzoekers proberen dat op dit moment op de Eierlandse Gronden.
Het voelt bijna wat vreemd om bulten hout zo op de Waddenbodem te parkeren, maar als je een stuk verder de Noordzee op vaart naar een wrak, dan zie je dat daar meestal veel vissen zijn te vinden, juist omdat ze daar kunnen schuilen.

Afsluitdijk belemmert hout

In de relatief ondiepe Waddenzee bestaat zoiets niet. Of eigenlijk niet meer. Want vroeger, toen er nog veel meer bos was op plekken aan de grote rivieren, kwam er regelmatig een stuk hout mee naar hoog water. Dat belandde bijvoorbeeld via de IJssel en de Zuiderzee in de Waddenzee. Maar sinds de aanleg van de Afsluitdijk is die route afgesloten.
Eigenlijk willen de onderzoekers van het project Waddenmozaïek zien of ze dat weer wat terug kunnen krijgen. Althans, als dat ook wat meer leven onder water oplevert. Dat kunnen kleine organismen zijn die zich op of in het hout zelf vestigen, maar ook vissen in en om de Noordzeewrakken.

Experimenten

Het project Waddenmozaïek is van het NIOZ (Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee ), Rijksuniversiteit Groningen en Natuurmonumenten.
Met voorgaande experimenten hebben ze op dezelfde plek al gezien wat er gebeurt als je een verscheidenheid aan harde ondergronden een poos onder water laat liggen. En hout scoorde daarbij heel goed.
Het perenhout wordt opgehaald © Oscar Franken
Wetenschappelijk coördinator Oscar Franken legt uit waarom er gekozen is voor perenhout: "Dat is omdat het een hele complexe structuur heeft." En dat geeft organismen veel kans om zich daarop te hechten.
"Als dit werkt en we zien inderdaad dat dit soort structuren echt een mooie bron zijn van rijker onderwaterleven, dan zou je kunnen overwegen om dit ook op andere plekken in te zetten", zegt Franken.
Een stuk kunstrif op de kade © Oscar Franken
Om er zeker van te zijn dat mogelijk extra leven er niet toevallig zit, is er ter controle een locatie waar geen rif ligt. Een en ander wordt onder water met camera's bekeken. Natuurlijk is het ook belangrijk om te zien of er ook soorten zijn die op het hout leven. Maar ook naar de bodem onder het rif wordt gekeken. Daar kunnen wormen en schelpen zitten.

Twintig bij twintig

Ieder rif bestaat uit zes boompjes en op elk van de vier locaties liggen acht van dat soort kunstriffen. De omvang is zo'n twintig bij twintig meter voor elke locatie. Het is de bedoeling om in augustus voor het eerst te kijken wat de effecten onder water zijn.