Een week in het leven van Dariia: studeren, fitness en voedsel uitdelen

"Ik woon nu twee weken in een permanent huis voor Oekraïners. Ik heb mijn kamer met wat vlaggen en lichtjes versierd, zodat het voor mij meer voelt als mijn huis in Oekraïne.

Ik ben heel blij dat mijn ouders deze keuze gemaakt hebben. Dit huis staat in Gorredijk, waar verschillende winkels zijn, zodat het makkelijker is om hier te winkelen.

Ik houd ook van fietsen door het dorp en vooral bij de zonsondergang. Maar ik mis het bos wel in Beetsterzwaag. Ik vond het leuk om daar te wandelen, te fietsen en er soms te picknicken.

In dit dagboek wil ik meer vertellen over wat ik doe in een week.

Meestal zijn mijn online lessen van mijn universiteit 's ochtends en ben ik daarnaast bezig met het maken van huiswerk, presentaties en verslagen voor over verschillende onderwerpen.

Over twee weken heb ik examens, dus ik moet hard werken om daar genoeg punten voor te hebben.

Als ik niet hoef te studeren ga ik met mijn moeder en Marie-Janne Mintjes (de moeder van ons vorige gastgezin) te sporten. Ik vind het heel leuk om tijd met elkaar door te brengen, ook al wonen we niet meer samen.

We doen fitnesstrainingen in groepen en zijn altijd met elkaar aan het lachen. Ook met de andere vrouwen van de groep.

Ik heb ook twee keer per week Nederlandse les die speciaal opgezet is voor Oekraïense vluchtelingen.

We krijgen les van één van de directeuren van de school. Ik vind het heel interessant om meer te leren over hoe Nederlandse woorden uitgesproken worden. Sommige woorden zijn moeilijk voor ons, zoals de geluiden 'ui' en 'g'.

Soms denk ik dat het veel lastiger is om ons les te geven dan de kleine kinderen. Als sommige Oekraïners geen Engels verstaan, kan het moeilijk zijn voor hen om alle informatie te begrijpen. Daarom zijn er een paar die alles voor hun vertalen tijdens de les.

Ook help ik iedere donderdag als vrijwilliger bij het uitdelen van dozen met voedsel aan Oekraïners die in Opsterland verblijven. Dit doe ik met een andere vrijwilliger, Eelke.

Het kost een hele dag om al het voedsel weg te brengen. Ik probeer zoveel mogelijk te helpen, zodat we alles sneller kunnen brengen. Het is voor mij heel belangrijk vrijwilligers te helpen.

Mensen zijn altijd zo blij om ons te zien. Toen ik daarmee begon vonden mensen het prettig dat ze gewoon Oekraïens konden spreken.

Daarom gebeurt het nu vaak dat elke keer als ik die mensen zie, we praten over allemaal zaken met elkaar. Zo voelen we ons weer wat meer thuis."