Heiligverklaring Titus Brandsma weer stap dichterbij
De heilligverklaring van Titus Brandsma is weer een stap dichterbij. Kardinalen en bisschoppen, die lid zijn van de Congregatie voor de Heiligverklaringen, hebben dinsdag in hun vergadering een positief besluit genomen over die heilligverklaring.
De prefect van de congregatie, kardinaal Marcello Semeraro, zal de conclusies voorleggen aan de Paus. Als die het ermee eens is, roept hij de consistorie bij elkaar om de heilligverklaring aan te kondigen.
De Nederlandse Provincie van de Karmelieten hoopt dat dat snel zal zijn.
Eerder dit jaar leek de heilligverklaring er ook al aan te komen. Het wonder van de genezing van een Amerikaanse priester was toen officieel door het Vaticaan toegeschreven aan pater Titus. Zo'n wonder is een belangrijke laatste stap bij een heilligverklaring.
Titus Brandsma werd in 1985 door paus Johannes Paulus II zalig verklaard.
Kroon op het werk
"We zijn er natuurlijk blij mee. We dachten dat het pas in februari volgend jaar zou zijn. Ze hebben er vaart achter gezet in Rome", zegt Siebe de Ree, voorzitter van het Titus Brandsma-museum in Bolsward.
Het museum zit nu in cultuurhistorisch centrum De Tiid in Bolsward. "We zitten wel in het gebouw, maar het museum is nog niet klaar. Dat komt begin volgend jaar, we zijn nu bezig om dat in te vullen."
De heiligverklaring zou een kroon op het werk kunnen zijn. "En het kan veel mensen naar het museum trekken."
Siebe de Ree
Titus Brandsma werd in 1881 als Anno Sjoerd Brandsma geboren in Ugoklooster, een buurtschap bij Bolsward. Hij kwam uit een katholieke boerenfamilie, maar werd zelf geen boer. Als jongetje was zijn gezondheid niet altijd goed. Op zijn elfde verliet Brandsma de provincie om naar het gymnasium in Megen (Noord-Brabant) te gaan. Hij werd karmeliet, hoogleraar en publicist. Als zeer betrokken priester zette hij zich in voor de emancipatie van de katholieke kerk.
Brandsma kwam openlijk in verzet tegen het nazisme. Begin 1942 werd hij opgepakt door de Duitse bezetter en zwaar mishandeld. Een halfjaar later overleed hij in concentratiekamp Dachau.
