Berber van den Berg hopet op kultueromslach yn de turnsport

Van den Berg wurket op dit stuit as psycholooch en hat in eigen praktyk. Sy wie wol ûnder de yndruk fan it artikel fan coach Beltman. "Eerst dacht ik: wauw, dat een trainer zelf het boetekleed aantrekt, z'n verhaal doet en open vertelt wat hij verkeerd heeft gedaan, dat is wel goed. Maar daarna ook: o jongens, wat schokkend. En: daar gaan we weer."

Sels hat sy Beltman ek wol kend. "Ik ken Gerrit wel en heb ook met hem getraind. Het was niet mijn trainer, maar ik ging er wel op stage. Ik vergeet nooit meer mijn eerste training met Gerrit. Hij zei heel duidelijk: 'Je bent hier drie weken op stage in Gent. Als ik aan je zie dat je je best doet, hebben we een leuke tijd.' Dat was wel duidelijk. En het was ook een leuke tijd." Dêrom skrok sy ek wol fan it ferhaal, al wie der wol it ien en oar bekend. "Dit is niet eens wat ineens aan het licht komt, het is al jaren bekend natuurlijk. Het komt alleen nu in de media. Ik heb al begrepen dat er een onafhankelijk onderzoek om het in kaart te brengen. Dus men is er mee bezig. Ik vind het sowieso goed dat een trainer zegt: wat ik heb gedaan, was niet goed."

Dochs stiet de bekentenis fan Beltman net op himsels, tinkt Van den Berg. "Ik denk dat het in de oude cultuur ook keihard trainen was. Liever slopen dan heel houden. De grens opzoeken. Een tik of uitgescholden worden dat gebeurde wel. Ik heb ook pittige dingen meegemaakt. Dat je door de zaal heen wordt geschreeuwd. Dat voelt wel als een vernedering, je wordt te kakken gezet. Je laat wel vele tranen. Een tik heb ik ook wel eens gehad, maar dat was eenmalig. Ik weet nog wel dat mijn moeder zo boos was dat ze de hele boel daar op stelten heeft gezet. Dus dat is ook niet meer gebeurd, maar het was wel hard."

Ek fan de kant fan de trainers waard in hurde opstelling ferwachte, jout sy oan. "Vroeger was het een cultuur van heel hard trainen, maar de trainers werden toen ook zo hard opgeleid. Met de Oostblok-manier maakte je kampioenen en daar werd je hard van. Dat werd je natuurlijk ook wel. Hoewel ik mij echt niet herken in de meest heftige verhalen van mishandeling en dergelijke. Zo heb ik het zelf gelukkig nooit ervaren. Maar het is wel pittig geweest."

Aldergeloks sjocht Van den Berg dat turners hjoed-de-dei oars behannele wurde. "Ik werk nu zelf in de turnhal en zie wel dat het anders gaat. Het gaat pedagogischer en er wordt meer aan gedaan. Het is gedisciplineerd, hard werken, veel uren werken. Maar ik zie nu ook kindjes lachen. Heel anders dan toen. Toen leek het wel de enige manier om de top te halen." De bekentenis fan Beltman kin neffens har helpe yn de feroaring dy't nedich is. "Het maakt het wel een stuk makkelijker. Dat trainers zelf gaan reflecteren op hoe ze dingen aanpakken en over het effect op meisjes en jongvolwassen vrouwen."