Stichting De Noordzee: "Niet-geborgen containers zijn slecht nieuws"

"Wij staan voor een schone en een gezonde Noordzee en de niet-geborgen containers zijn geen goed nieuws. We weten niet precies wat de gevolgen zijn, omdat de vrachtlijsten zeer algemeen opgesteld zijn. Dus we weten niet wat er in de overgebleven containers zit."

"We weten wel dat het meeste materiaal plastic is, en plastic vergaat nauwelijks of niet. De gevolgen voor de Noordzee en het Waddengebied zullen nog lang merkbaar zijn," tinkt Ewout van Galen. Hy is programmalieder 'Skjinne See' by Stichting De Noordzee, en hy hat him bot dwaande holden mei aksjes om it ôffal fan de MSC Zoe wer op te romjen.

"Wij doen reguliere monitoring op het strand een paar keer per jaar en we treffen nog steeds afval van de MSC Zoe aan. Ik was zelf een maand geleden op Terschelling en heb ook weer spul gevonden van de MSC Zoe. We doen geen grootscheepse opruimacties meer, maar we weten nooit wanneer het weer nodig is omdat er dus nog steeds een flink aantal containers op de zeebodem ligt," jout hy oan. "In principe heeft de reder aangegeven dat men alles wil opruimen, wij blijven deze situatie volgen en hopen dat alles netjes wordt opgeruimd."

Neffens de minister is der in soad brânstof nedich om de lêste konteners op te sykjen. De fraach is oft dat opweaget tsjin de skea fan it ôffal sels: "Eén kilo plastic boven water halen kost ongeveer tweeënhalve liter diesel. Op zich verwelkomen wij een bepaalde analyse van proportionaliteit, maar het probleem is wel dat het een soort afweging suggereert: dat bijvoorbeeld de lithiumbatterijen die nog steeds niet gevonden zijn minder schadelijk zijn dan het verbranden van diesel. We vergelijken dus appels met peren," fynt Van Galen.

Dochs seit hy: "Ik denk dat het goed is dat je een afweging maakt voor het milieueffect: op een gegeven moment moet je stoppen. Maar vooralsnog denk ik dat er geen reden is om te stoppen en dat er een veel betere analyse gemaakt kan worden."

Der wie en is noch altyd in soad lêst fan lytse plestik kerrels op en by de eilannen. "Dat is granulaat, kleine plastic korrels die een grondstof zijn voor veel plastic producten. Daarvan is veel in de Noordzee en in het Waddengebied terechtgekomen, dat is gewoon verschrikkelijk. De eilanden zijn ermee bezaaid, het is moeilijk op te ruimen omdat het zo klein is, het wordt door dieren voor voedsel aangezien en krijgen zo plastic in hun maag. Dus dat granulaat is een groot probleem," jout Van Galen oan.