De toan fan Anne-Meta Kobes: "Dierentuin"

Oorspronkelijk hadden de bewoners een uitnodiging gekregen voor 'een dag met een gouden randje', in dat grote dierenpark aan de wal. In Leeuwarden. Daar konden bewoners van verschillende locaties elkaar ontmoeten, ter gelegenheid van Wereld Alzheimer Dag. De organisatie schreef op de website dat we 'door samen op pad te gaan' konden laten zien dat je 'met elkaar mooie momenten kunt beleven en herinneringen kunt maken'. Ik vond die woordspeling op z'n minst: raak.

Maar de reis naar de wal is er één vol indrukken. Voor je op je bestemming bent, hebben al heel wat geuren, smaken, kleuren en geluiden je omringt. Voor wie het leven in flarden mist gehuld is, kan dat soms net iets te veel van het goede zijn. Maar zo'n blinkende dag, die wilden we ook de zorgbewoners op eiland natuurlijk niet onthouden. En dus werd er een dierenpark opgericht in de binnentuin van het verzorgingstehuis.

Ik kan me er nog steeds over verbazen: over die creativiteit van de Amelanders. De mogelijkheden die ze zien en volop benutten. Ook nu weer: in de tuin verzamelden zich een trekker, een houten koe, een sheltlandpony, een schaap met twee pasgeboren lammetjes, kippen, twee honden en hokken vol cavia's en hamsters. Daarna volgden de bewoners van het huis, met hun familie en mantelzorgers. De krokettenbakker van het eiland reed zijn kraam het grasveld op en deelde gul uit. Er kwam vers geschept ijs van de ondernemer om de hoek.

En er werd: muziek gemaakt. Er kwam een gitaar aan te pas en toen nog één, een blokfluit, een tamboerijn, een accordeon, een contrabas zelfs. Er werd soms vanuit een diep, ver geheugen plotseling meegezongen. Vele brede glimlachen werden gewisseld. En af en toe gleed er een traan over een wang.

Terwijl we zongen en speelden, zag ik ons zitten: in die glooiende binnentuin met haar heggen en bomen. Naast het geblaat van een lammetje, het gebries van het paard, de kapriolen van de honden. Onder de stralend blauwe hemel en in de warme gloed van de zon. Het leek wel hoog zomer. Het leek wel vakantie! Het leek wel een dag met een randje van goud."