De toan fan Jan Koops: "QR-kode"

Now zal et wel niet deur die iene kollum van mi'j kommen wezen, mar omreden vule meer meensken d'r over klaegd hebben: in elk geval was et disse weke aanders.

Gistermorgen was d'r een alderaorigste jonge vrouw an de deure.

Zi'j bleef op flinke ofstaand staon en dat zal west wezen om mi´j et hiele plaetien goed veur ogen kriegen te laoten. Ze hadde een wit jakkien an boven een blauwe spiekerbroek. Daor stak een rood tassien, dat ze over de schoolders dreug, mooi bi'j of. En etzelde was et geval mit een mappe die ze veur heur boek hul. Op die ok al rooie mappe ston, krekliek as op de tasse, mit grote witte letters KWF en veerder de woorden: tegen kaanker en veur et leven.

Hiel belangriek vanzels. Ik herkende die woorden uut een radioreklame van et KWF, daor Gijs Staverman in angeft dat hij disse weke kollekteert veur et KWF en hi'j ropt meensken op om heur ok as kollektaant op te geven.

Bi'j de kollektaant van gister vreug ik mi'j of of zi'j gelokkig wodden zol van et bi'j de deuren langes gaon. Die vraoge kwam bi'j mi'j naor boven deur et plaetien op de rooie mappe. Onder de grote witte letters KWF was een QR-kode opneumen, zoe'n vierkaant plaetien mit allemaole zwat-wit-vakkies in een schienber willekeurige volgodder.

De kollektaant hadde nog niks zegd mar zag bliekber al dat ik een verraste uutstraoling op et gezichte kreeg. "Jow hebben al deur waorveur ik anbeld hebbe?"
"Wis en werachies!" was mien bescheid en ik pakte toegelieke mien mobiele tillefoon uut de buse.
"Oh, en jow hebben ok al deur hoe jow betaelen kunnen, zie ik", zee ze.

En wiels ik heur vertelde dat ik zels ok wel QR-kodes bruke, scande ik mit de tillefoon de kode op heur mappe en kwam op de webstee van et KWF te lane. Daor kon ik angeven welke baank wi'j hebben, en kwam daornao in de baankapp terechte en kon, as ik dat wol, et al invulde bedrag van vuuf euro nog veraanderen om as leste mien digitaole haandtekening te zetten.

Et koste al mit al minder tied as weeromme et huus inlopen om wat klein- of grootgeld bi'j mekeer te pakken en in de busse te doen. Dat had ok niet kund, want zi´j hadde gien busse bi´j heur.

Tiedens et antikken op mien tillefoon vreug ik heur daoromme of dit overal wel warken zol. "Kan elkeniene hier wel wat mit wodden?" Heur aantwoord was dudelik. D'r weren al meensken west die zegd hadden: "Wi'j passen niet meer in disse tied!"

En dat is vanzels arg spietig, dat meensken et gevuul kriegen d'r niet meer bi'j te heuren. Ik hebbe et de kollektaant niet vraogd, mar ik hope al dat zi'j kaorten bi'j heur het mit et baanknommer van et KWF daor op. Dan kun meensken altied nog op heur eigen wieze een bedrag overmaeken.

Dat d'r niet meer los geld in een busse daon wodden kan, daor he'k wel begrip veur. D'r bin kollektaanten overvallen daor de kollektebusse bi'j steulen wodde en ok is et al veurkommen dat kollektaanten zels fraudeerd hadden.
Ik vien disse ni'je warkwieze arg handig. Butendat kuj' wat ekstra geven omreden et bedrag van de baankreken ofschreven wodt en de gift dus oftrekber is veur de belasting.

Mar of et KWF dit jaor wel zovule an kollektegeld binnenkriegen zal as aandere jaoren? Ik vraoge et mi'j stark of.

Daoromme mien oproep: "As jim niks hebben mit dit ni'jmoodse QR-gedoe, vraog dan de kollektaant om et baanknommer van et KWF en maek dan zels wat geld over. We bin allemaole toch tegen kaanker en veur et leven?!"