De toan fan Jan de Groot: "Peerd fan Sundreklaas"

"En nou wille se ôns de skimmel fan Sundreklaas ok nag ôfnimme! In watfoor wereld leve wij soa starigan!
D'r komme hyltyd meer mominten dat ik an froeger dink, dat mâge jim gerust wel wete. En ik begin hyltyd meer te loven dat 't froeger dochs echt 'n stik beter waar as nou. Doe worde nag niet soa moeilik deen over dingen die't nou groat útmeten worre op fooral soasjaal media. Froeger waar swarte piet swart en gyneen die't him der drok om maakte.
Froeger gebeurde d'r fan alles met dieren en neffens ôns hadden se 't doe ok goed, maar der kinne je nou allang niet meer met ankomme. Wat!? In teugendeel: je komme d'r niet meer met fort.
En soa gaat dat dus met 'n prot dingen. Wat dat allegaar is, hoeve wij niet eens meer te melden, want 't is soa starigan soa'n prot en elkeneen kin wel foorbeelden noeme.
Wij beperke ôns fandaag tot 't nijste: de skimmel fan Sundreklaas. Sou deuze bêste man tidens de intocht nou niet meer op syn peerd sitte mâge? Jawiswel, hoor ik 'n prot sêgen. "Is dut 'n grap?", hoor ik 'n ânder sêgen. Ni, jong, in Nederland draaie wij helendal deur.
At 't an GroenLinks en PvdD in Amsterdam lait, wort d'r gyn subsidy meer an eveneminten geven met dieren. En 't Sundreklaasfeest sou neffens hur ok 'n evenemint met 'n dier weze. 'n Stikminnig ândere raadsleden reageerden fleden maand skokt doe't Groen Links saai dat 't peerd fan Sundreklaas dan maar ferdwine most.
Ja, mînsen, in soa'n tiid leve wij nou. Op alle slakken wort sout laid, al sil dat lêste fansels ok niet meer mâge.
De wereld ferandert en dus seker niet in ôns foordeel. Wat eerder soa'n geweldig kynderfeest waar, wort hyltyd komplekser. Gyn swarte Piet meer, aansen gyn witte skimmel meer. Mâg aansen snoep nag wel? Fast niet. Sterker nag: mâge je kines over soafeul jaar nag wel in Sundreklaas love late? Waarskynlik sil dat skielk pedagogys niet meer ferantwoord weze. Ouweloi en skoalpersoneel souwen ommers 't slechte foorbeeld geve deur te ligen dat Sundreklaas bestaat. Dan foedt men 't kynd op om te leugenen. Maar dat mâg niet! Dus dat sille se ok wel ôfskaffen gaan. Let maar op myn woorden.
Dieren in 't sirkus waren al ôfskaft, maar hoe komt 't aansen met de plisy op 't peerd? Dat kin dan fansels ok niet meer.
En dan hewwe wij ok nag honnen met beroepen. Soa binne d'r drugs- en plisyhonnen, maar dat sil wel niet lang meer dure.
Mijmerend dink ik werom an de jaren seuventig en tachtig, doe't de wereld nag soa onskuldig waar, gyneen moeilik deen over 'n prot dingen en derdeur waar 't froeger in myn onthoud altiten mooi weer. Oh, professor Barabas, wer bistou nou met dyn teletiidmesine!"