Hans Bakker wol posityf bliuwe, ek nei swiere corona en yntinse ferliezen

It jier is hast ta in ein en dêrom sjogge wy mei Friezen dy't yn it nijs west hawwe werom op 2021. Dizze kear Hans Bakker. De Harnzer fisker lei op it rantsje fan de dea nei in coronabesmetting. Mar dat wie ôfrûne jierren noch net iens de grutste klap. Yn 2017 rekke hy by in slim treinûngelok syn soan en pakesizzer kwyt.
Hans Bakker foar de fiskkotter © Omrop Fryslân, Willem Vermeltfoort
"Dat ik op de intensive care kwam, daar weet ik helemaal niks meer van," sei Hans Bakker yn in ynterview mei Omrop Fryslân yn 2020. "Toen is het heel erg slecht geweest. Er zijn dagen geweest ze dachten dat ik het niet zou redden."

Weromkomme

No, sa'n 15 moannen letter, lizze de kaarten der oars by foar Hans. Hy is yn de haven fan Harns oan de gong mei it opromjen fan syn kotter. "Ik ben gewoon weer aan het vissen," seit de Harnzer, wylst hy in ôffal yn in grutte kontêner smyt.
Hans Bakker sjocht werom op turbulinte jierren
Bakker: "Na meer dan een jaar eruit gelegen te hebben. Ik heb 17 dagen aan de beademing gehangen. Nog een maand in een revalidatiecentrum. Je merkt nog wel dat je nog heel veel restklachten heb. Ik ben bijvoorbeeld veel eerder moe en heb pijn in je spieren. Ook ben ik behoorlijk kortademig en heb ik daar zo'n pufapparaat voor. Vier keer per dag mag je twee pufjes nemen. Ook heb ik enorm veel last van slijm. Dat komt omdat die slijmklieren overactief zijn. Het gaat vooruit, maar het wordt nooit meer het niveau van voorheen. Dat is zwaar."

Grut ferlies

Mar de coronabesmetting wie foar Hans net de grutste klap. Yn 2017 kamen syn soan en pakesizzer te ferstjerren by in slim treinûngeluk yn Harns.
"Dat is een hele zwarte bladzijde in je leven", seit hy. "Daar ga je mee naar bed en daar sta je mee op. Je denkt elke dag aan die jongens en daar word je stil van."
We maken er nog wat van. Voor die jongens.
Hans Bakker
Hy krijt aldergeloks wol stipe fan in soad minsken. "Dat hebben we nog, maar het is heel moeilijk. Toch probeer ik positief te blijven. Je kunt negatief zijn, maar daar wordt het niet beter van. Mijn zoon en kleinzoon hadden nooit gewild dat ik depressief werd. Want zo ben ik nooit geweest. We maken er nog wat van. Voor die jongens."