De toan fan Henk van der Veer: "Alleen naar Edens"
"Laat ik fandaach mar wear us met un fers beginne, je binne dichter òf je binne ut nyt. Un oud gedicht, foar ut earst públiseard in myn bundel Kajapoetoaly, út 2001. Fan dy bundel wurdden der 2000 stuks drukt, dy't allemaal útferkocht raakten.
'Echte poëzy ferkeapet net', sei toen un Frystalege fakbroeder teugen mij. 'k Hew um as troast foar syn frustrasy-blues mar gelyk geven. Ut dy bundel ut fers Stadsjonges:
Stadsjonges
de jonges út 'e Legeaën
konst der sumar út
-dy fan Toppenhúzen en
Nijlaan trouwens ok-
grouwe melkershannen
roaie groëne seepkoppen
bakjes broad met kees
en bakte eiers
en dan dát Frys
mar dat learden we
se binnen un week ou
fetsoënlek prate
Sneekers dus
met dry ee's
konst der sumar út
-dy fan Toppenhúzen en
Nijlaan trouwens ok-
grouwe melkershannen
roaie groëne seepkoppen
bakjes broad met kees
en bakte eiers
en dan dát Frys
mar dat learden we
se binnen un week ou
fetsoënlek prate
Sneekers dus
met dry ee's
De hauteniteit ten tòp, dy Sneker stoepskiters dy't dy jonges (én meiskes!) de les even lazen, wat foar taal se brúke mochten op ut skoalplein fan de Rehobôth Ulo an de Lysterbeslaan in de Waterpoartstad.
Ut had alles te maken met un beperkte blik. Wat kwamen Sneker jonkjes nou búten de stadsgrênzen, alles was ommers in Sneek te finen?
Foarege week, un halve eeuw later, kwam ik foar ut earst in Iens, un wonderskoan dòrpke in de buurt fan Wommels. En ferdomd toen kreech ik un flashback, want dêr op'e 3-sprong sach ik un ferpletterend moai richtingsbòrd met de tekst 'Alleen naar Edens'. Gyn Iens, mar Edens! Sú dat de infloëd fan oans Sneker jonkes weest hewwe, dat de lui fan Iens toen al docht hewwe, ut mut mar in un andere taal as oans eigen?
Dêr in Edens waande ik mij in un folkomen andere leefweareld as dy wer ik woan, hartsje Sneek. Ik haal ut al lang nyt mear in myn hoofd om te sêgen dat ut plattelaan op'e topografise ladder onder dy fan de stad sit. Dy imponearende kerk út de Middeleeuwen met op ut dak un wonderleke gouden ster, staat der nòch altyd te pronken. Wat un oase fan rust.
Oulopen weekend het infòrmateur Remkes met de leiders fan de VVD,D66 en ut CDA ut sufeulste fòrmasygesprek had. Op landgoed De Zwaluwenberg in Hilversum. Dêr in ut Gooi, in dy Hollaanse kakbubbel spikers met koppen slaan. Ik weet ut resultaat op dit moment nòch nyt.
Ut had ok helemaal nyt ferkeard weest at Remkes en dy hampelmannen fan de VVD en ut CDA met dat meiske fan D66 met gaan waren naar Edens. At se dêr us in retrête gaan waren. Dat wú Tetman de Vries ( soek mar even op wie dat was) un halve eeuw leden ok al met Eisenhouwer en Chroetsjev om de kou út de lucht te halen tussen Oast en West.
Want in Edens, dêr het de omgeving un heilseme infloëd op je brains, dat weet ik as Stadsjonge ondertussen nou ok wel. Ut is futdaleks un mea culpa foar myn gedrach ten opsichte fan dy kyndes fan búten fan toen. Laat ut bòrd Alleen naar Edens mar moai staan. Ut is un stille getúge fan wat is, was was en weze sal: Edens ut Paradys op aarde!"
