Kollum: "SneekWaterstad"

'k Fraach mij trouwens ou hoefeul minsen nòch wete wat al dy Kristleke feestdagen foar betekenis hewwe. Kyk ut is mij met de brijlepel ingeven. As klein jonkje ging ik sundachmòrrens met oans fader út kerk, de good-old Noorder an ut Bolwerk in Sneek, richting Algemene Begraafplaats. Dêr stelde ik dan allemaal fragen over ut geloof en wat der na de doad weze sú. Ut hoarde der gewoan bij, ferder was ik helemaal nyt su eksepsjoneel. Un doadgewoan Noorderhoekjonkje. Klaar.

Oans fader un rustege krúdenier in kekykleurech blaubaaitsje út un Sneker fòlksbuurt had un Jobsgeduld met mij. Wat foar antwoard geve je nou op un fraach 'wêr't al dyn minsen na hun overlijden bleven binne?'

'Must hier even staan gaan', sei myn fader na dy fraach. 'Even oplette', ferfòlgde hij. Met de punt fan syn stiëve learen W.K. Adema sundaagse skoën maakte hij op ut skelpepadsje un rondsje. 'Nou dou' sei hij. Dat fon ik wel grappech en ik maakte krekt su'n sirkel. 'Nòch mar us un kear', sei papa. 'En nòch mar us un kear'. Ik deed ut braaf hieltyd wear. Na un paar kear in de rondte giseld te hewwe riep ik 'ik wurd dronken!'

En dêr was ut myn fader blykber om te doën. 'Dat gebeurt der nou met minsen dy't altyd mar fan dy moeileke fragen over de doad en ut geloof stelle. Dy lui wurde dronken fan hun eigen fragen. En se komme gyn stap ferder. Dat must nyt doën. Kom we lope ferder en ik kreech un klever, su'n lekkere karmel toffé dy't er in de búse fan syn jas foar mij metnomen had. Miskyn was dat wel de groatste reden om elke sundachmòrren met un over ut kerkhòf te dangelen. Later learde ik dat dergeleke teologise fraachstukken deur de dominees en andere swartròkken 'sirkelfragen' noemd wurden.

Al met al learde ik wel feul over tradisy's, fòlksgebrúken en de betekenis fan kristleke feestdagen.

Gister dus Hemelfaartsdach. Tòch wel un bitsje núvere mar bysòndere feestdach. De heidenen, ok al wear su'n moai woard, hadden met Hemelfaartsdach ok hun eigen bezechheden. Dy gingen nachts op Hemelfaarstdach nachts om 3 uur al fan bêd ou om singend en op bloate foeten op ut gras te daansen. En hoppa dat ritueel is nòch altyd bekend onder de naam dautrappe. Ut was de start fan ut ontluikenden foarjaar.

Wat dat angaat is de opening fan ut waterspòrtseizoën in Fryslaan met Sneek as middelpunt goëd koazen. Burgemeester Jannewietske de Vries mocht gistermòrren om 9 uur de Stúverse Brugge opendraaie en dat is bêst bysònder, want nòrmaal sproken bliëft dy brugge dicht foar de waterrekreanten, ut boatsjefòlk. An de andere kant bliëft de brugge foar ut wechferkear gewoan open. Mar un wakkere groëp waterspòrtondernimmers bij oans in de stad hewwe un ambisieus plan en sukke plannen beginne altyd met un pilot. In Sneek ok.

De grachten fan oans stad beter befaarber make, dat is ut adagium. As earste gaan de bruggen en de faarroete fia de Swette op faste dagen open foar sloepen en moterboaten met un deurfaarhoogte tòt anderhalve meter. Negen weekenden lang wurde op dizze dagen de bruggen op ouroep bediend. Groatste obstakel is de Koaninginnebrugge dy't deur Snekers ok al us omdoopt is tòt Wilhelminabrugge. Ut is un bealechfol werk om dizze brugge open te draaien.

Dus wat doën je dan? We late dy Koaninginnebrugge op sundachs de hele dach open staan foar de boatsjelui. Jum foële um al ankommen. De plaatsleke patatfrou an de rûte siët de omset fan har snackbar fòrs omlaach gaan, de buurtbewoaners út de Noardoasthoek mutte omride om in ut sentrum te kommen. De brandwear was der ok nyt su blij met. Der kwam un moai soadsje krityk. "Lauloëne, de bruch gaat open en dicht, der staat un bruchwachter klaar", su doën we ut!

En de SneekWaterstad-kommissy en de gemeente Súdwest Fryslân lústerden. Ut is un pilot. Selfs de Koaninginnebrugge gaat gewoan open en dicht. Sneek is klaar foar mear as un week! Laat mar komme dat boatsjefòlk!"