Man zwaar mishandeld in centrum Heerenveen: "Ik dacht dat ik dood ging"

Het slachtoffer wil graag anoniem blijven. "Vanwege de angst die mij is bezorgd door een aanslag op mijn leven, wil ik niet herkenbaar in beeld. Ik woon in Heerenveen en ben bang." Daarom doen we dit interview op een manier dat hij niet herkenbaar is. De man doet zijn verhaal, nadat hij de redactie van Omrop Fryslân had gemaild. Hij wil graag zijn verhaal doen en vraagt of dat anoniem kan. Zo belanden we woensdagochtend bij hem thuis, waar hij zijn verhaal doet.

Het is zaterdagavond om ongeveer half elf bij het Burgemeester Kuperusplein aan de rand van het centrum van Heerenveen als een grote groep Heerenveen-supporters richting het stadion loopt. Hij is thuis en schrikt ineens door een hard geluid. "Ik hoorde een enorme harde knal. Het was een lawinepijl vlak voor mijn woning. Daarom ging ik even buiten kijken. Ik zag een grote groep mensen. Ik wist niet wat er aan de hand was. Het werd me snel duidelijk dat het om voetbal ging. Ze zongen liederen over voetbalclub Heerenveen."

Op dat moment is er nog niets aan de hand. "In de regel zijn de Heerenveensupporters heel gemoedelijk. Dat was eerst ook het geval." Al veranderde dat snel. "Het werd me al snel duidelijk dat het om een groep ging die grotendeels in het zwart gekleed ging en de gezichten bedekt had. Ik hield afstand van de groep." Hij neemt wat opnames met zijn telefoon. "Maar ik hield al snel op, omdat ik het het idee had dat het geen groep gezellige mensen was."

"De groep stond liederen te zingen. Toen draaiden ze zich om. Je zag dat ze zwaar onder invloed waren. Hun armen, hun lichaamstaal. Je zag de agressie. Voordat ik het wist zetten ze voort richting stadion." De groep begint in zijn richting te lopen, daarna te rennen. "Ze kwamen opeens op mij af. Er was een meneer. Of nou ja, ik wil het niet eens een meneer noemen. Het ging in seconden. Ik krijg een gigantische slag op de linkerkant van mijn hoofd. Zo hard dat ik bijna meteen tegen de vlakte ging. Ik voel nog dat mijn telefoon uit mijn handen wordt gegrist."

Hij begint weg te rennen en ziet achter zich dat zijn telefoon hard op de grond wordt gegooid. "Ik zet vier of vijf meter en ik voel opeens de eerste klappen. Ik probeer te vluchten. En weer op te staan, maar werd weer op de grond gegooid. Mijn shirt werd uit elkaar getrokken en ik vreesde voor mijn leven. Ik probeerde weg te komen, maar die jongens waren zo snel."

Hij komt niet weg en belandt in de portiek van een flat. "Ik zag geen andere optie dan te gaan liggen in een foetushouding. Zo hoorde ik achteraf, dat het een halve minuut heeft geduurd dat ze op mij hebben geschopt. Op mijn hoofd. En ik ben geslagen door minimaal een zestal personen. Het voelde voor mij als uren. Er is niet gestopt. Op dat moment dacht ik dat het afgelopen was. Dat ik zou eindigen in een portiek. Dat het afgelopen was. Ik zag het bloed door mijn ogen lopen. Toen heb ik nog de kracht gevonden om te gaan rennen. Iemand in de buurt riep dat de politie er aankwam. Daardoor ben ik gered."

Naar de reden van de mishandeling kan de man alleen maar raden. "Ik ga er vanuit dat een normaal mens niemand wil vermoorden. Ik denk ook niet dat zij dat gedacht hebben. Ik denk dat zij zo onder invloed waren, dat ze niet stilgestaan hebben bij de gevolgen."

Over het waarom de groep hem te pakken nam, heeft hij alleen een vermoeden. "De betreffende personen die daar stonden willen natuurlijk niet in beeld. Wat ze deden was illegaal. En ik heb begrepen van de politie dat er die avond meer gebeurd is. Dat er nog een jongen mishandeld is. Ik stond met een telefoon in mijn handen. De politie denkt dat ze mij zagen en dat ze de telefoon zagen, en daarom mij moesten hebben. Verkeerde plaats, verkeerde tijd."

"Ik ben meerdere momenten buiten bewustzijn geweest. Ik ben ook heel afwezig geweest na de tijd, maar ik was op momenten ook heel scherp. Ik kon bijvoorbeeld mijn burgerservicenummer opnoemen. Maar op de vraag waar ik woonde zei ik later Oranjeveen." Hij haalt Oranjewoud en Heerenveen door elkaar. De ambulance komt, maar hij gaat niet mee naar het ziekenhuis.

Later gaat hij alsnog. "Nadat ik echt niet meer coherent kon spreken. Ik vreesde voor mijn leven. Ik had zoveel druk op mijn hoofd. Ik was bang dat er iets zou knappen. Medisch gezien moet er ook nog meer onderzoek gedaan worden. Vandaag kijkt een forensisch onderzoeker in hoeverre ik mogelijk blijvende schade hier aan overhoud. Ondanks mijn 'nee' vind ik wel dat ik meegenomen had moeten worden. Het was toch adrenaline die door mijn lichaam gierde."

Hij vertelt verder: "Door de foetushouding die ik heb aangenomen, heb ik mezelf goed kunnen beschermen. Maar er is mogelijk wel hersenschade. Fysiek heb ik een intense pijn. Alsof ik aangereden ben door een vrachtwagen. Ik heb een hersenschudding. Er zit vocht tussen mijn schedel en hersenen. Daarom word ik ook nader onderzocht. Alles in mijn lichaam is gekneusd." Hij is bang dat er toch nog wat verkeerd gaat. "Het kan gebeuren dat er later toch nog iets knap in mijn hoofd."

"Ik denk een van de verdachten te hebben herkend. Een van de personen was niet in het zwart gekleed. Die had een wit shirt met rode strepen. Die heb ik later zien lopen. Daar heb ik de agenten op gewezen, die hebben er niks meegedaan. Ze zeiden dat ze onderbezet waren. Dat ze maar één auto ter beschikking hadden en niks konden doen." Hij is er niet zeker van dat het de dader is, die hij herkende. "Maar ik weet wel zeker dat hij met zijn voet mijn lichaam heeft geraakt." Volgens het slachtoffer heeft de politie de beelden meteen bekeken. Buurtbewoners hebben de beelden gemaakt.

"Ik ben teleurgesteld in de politie. Op dat moment was er geen politie aanwezig. Ik snap dat nog steeds niet. Het was ook vlakbij het politiebureau. Na zaterdagavond heb ik zelf contact moeten zoeken met de politie. Of een kennis van mij heeft gebeld. Toen zijn er meermaals agenten bij mij thuis geweest om excuses aan te bieden, omdat ze niet meteen over waren gegaan tot actie of aanhouding. Omdat de politie ook letterlijk zei, omdat ze wel wisten wie ze konden aanhouden. Ook omdat het gekaderd werd als een poging tot doodslag, dient er, tot zover ik begrepen heb, direct een verklaring te worden opgenomen."

Dat gebeurt echter pas drie dagen na het incident. "Het kan ook zo zijn dat ik in de tussentijd zaken vergeten ben. Dat het zo lang geduurd heeft, vind ik erg schadelijk. Misschien ben ik nu wel zaken vergeten, die van belang zijn voor het onderzoek." Hij heeft van de politie te horen gekregen dat er een man is aangehouden. Volgens politiewoordvoerder Bert Sietzema is dat niet zo. "We hebben nog geen mensen aangehouden. We zijn er druk mee bezig en bestuderen nog de beelden die we hebben."

Op de aangifte staat dat het mogelijk gaat om poging tot doodslag. Sietzema: "Het is in ieder geval zware mishandeling. Ik kan me voorstellen dat dat verder gaat, als blijkt dat het gaat om het trappen tegen het hoofd, maar daar gaat de officier van justitie over." De politie heeft beelden van de mishandeling. "Maar als er mensen zijn die beelden hebben, dan mogen ze zich melden bij de politie." Volgens het slachtoffer gaat het om zes daders, maar daar kan de politie niets over kwijt. "We hebben goede hoop dat we snel mensen aan kunnen houden."

Het slachtoffer heeft ook contact gezocht met sportclub Heerenveen. "Ik ben erg teleurgesteld in de club. Ik zoek alleen een beetje erkenning, maar ze reageren heel formeel. In mijn beleving heeft de club toch enige verantwoording. Of, nou ja, verantwoording is wellicht het verkeerde woord. Maar dat ze wel afstand nemen. Er is tegen mij gezegd dat zij niet verantwoordelijk zijn voor het handelen van een individu. Wat nu natuurlijk ook zo is. Ik wil dat ze weten wat mensen in de naam van hun club doen. Zij zijn natuurlijk niet schuldig aan wat mij overkomen is. Ik hoef geen vergoeding, of zo. Ik zoek ook geen empathie. Gezien het feit dat ik aan de dood ontsnapt ben, wil ik graag mijn verhaal kwijt. Ik wil wel graag vertellen wat me overkomen is. Ik zou Cees Roozemond (de voorzitter van SC Heerenveen, red.) wel graag willen spreken."

Sportclub Heerenveen laat weten dat de vuurwerkactie van de supporters buiten de club om is georganiseerd. Woordvoerder Alle Jent van der Meulen: "Iedere vorm van geweldpleging vinden wij verschrikkelijk. Dat is duidelijk. Wij hopen dat het snel goed met hem gaat. De vuurwerkactie is buiten de club om georganiseerd. Het onderzoek ligt bij de politie en dat is verder niet aan ons."

Op de vraag of de club met het slachtoffer in contact wil, zegt Van der Meulen: "Hij is uiteraard van harte welkom om zijn verhaal te doen, zoals iedereen dat is, maar wij hebben tot nu toe geen melding van hem gekregen. We zijn alle afdelingen langs geweest en niemand heeft bij ons een melding van hem gekregen."

Tot besluit wil het slachtoffer nog wat kwijt. "Laat het wel duidelijk zijn. Ik wil niet zielig zijn. Ik wil graag gehoord worden. Ik zie in de media dat het een trend aan het worden is dat het geweld toeneemt. Ik wil graag duidelijk maken wat dit met mij doet. Ik heb dit geweld in Heerenveen nog nooit eerder gezien." En richting de daders: "Ik vraag me af of je, als je dit doet, met zes man op iemand inschoppen, capabel genoeg bent om te beseffen wat dit met iemand doet. Ik wil graag tijdens mijn slachtofferverklaring uitleggen wat dit met mij doet."