"De eerste keer dat ik iemand reanimeerde, schrok ik van de temperatuur"
"Ja, misschien breek je een rib. Maar dat mag je niet afschrikken. Je moet doorgaan." Dat zegt Jacqueline Koelewijn, als het gaat over reanimaties. Ze is verpleegkundige, en heeft er met anderen voor gezorgd dat er in Terkaple en Akmarijk nu zeven AED's hangen. Dat is veel, want de dorpen hebben samen zo'n 220 inwoners.
Verslaggever Miranda Werkman praat met Jacqueline Koelewijn over har eerste reanimatie
De nieuwe AED's zijn nog niet gebruikt, zegt Koelewijn. Daar is ze blij mee. "Een reanimatie is een heftige gebeurtenis", zegt ze.
"De eerste keer dat ik zelf moest reanimeren wist ik hoe het moest, maar als iemand een hartstilstand heeft, leeft hij niet meer. Dat doet echt iets met de temperatuur, en met de huid. Die wordt koud en nat. Daar moet je niet van schrikken, want je kunt niets fout doen. Ook als je een rib breekt, moet je doorgaan. De AED helpt je daarmee."
Koelewijn heeft tientallen mensen gereanimeerd, zegt ze. Misschien wel 100. "Dat is niet altijd goed gegaan. Maar ook als het wel gelukt is, is het erg emotioneel. Daar moet je over praten. Je moet het bij elkaar kwijt."
