Een dichtbundel in het Zuidwesthoeks: dat klinkt zo

23 mei 2020, 10:57 • 2 minuten leestijd

Je ziet het eigenlijk nooit, een dichtbundel vol met gedichten geschreven in het Zuidwesthoeks. Maar Joël Hut heeft er een geschreven: Börtersgrut. Joël schreef al eerder gedichten in tijdschriften Ensafh en De Moanne. Dat hij in het Zuidwesthoeks schrijft zorg volgens hem vaak voor opschudding in de Friese literatuurwereld.

Börtersgrut © Joël Hut

Joël heet eigenlijk Huitema, maar schrijft onder de achternaam van zijn vriendin. Hij is erg trots op zijn debuut. "Het voelt geweldig, het is erg bijzonder om zo'n bundel dan ineens in je handen te hebben. Er zijn er eerst honderd van gedrukt." In de bundel staan 24 gedichten.

De titel Börtersgrut is zorgvuldig gekozen. "Het is een woordgrapje met 'buortersguod' en 'it grutte fan it boartsjen', bijvoorbeeld met de taal en woorden. In mijn gedichten zitten wel wat biografische elementen, ik kan dingen uit mijn leven tot poëzie verwerken. Maar ik heb ook erg visuele gedichten, die meer met het spelen van taal te maken hebben", legt de jonge schrijver uit.

Het Zuidwesthoeks is eigen voor hem, het dialect van het zuidwestelijke deel van de provincie. "Ik kom uit Sint Nicolaasga en daar wordt het nog veel gesproken. Het ligt ook het dichtst bij mijn hart, daarom wil ik het ook zo schrijven. Is het standaard-Fries is het bijvoorbeeld skoalle en fuotten maar in het Zuidwesthoeks meer skólle en futten. Er zitten soms wel eens wat Hollandse invloeden in, bijvoorbeeld met het woord 'zich'." In het Zuidwesthoeks geen bwatskip maar bòtskip, geen doaske maar dwaske, geen hûs maar hús.

Op de achterkant van de bundel staat een gedicht over zijn naam:

hjirbij

dat ik as man
júst bekend wurd
as de frynd fan
as joël hut.

Luister hier naar een gesprek over de bundel Börtersgrut