Thuiszorgmedewerker Zoë Luchtmeijer: "Een mondkapje voelt erg onpersoonlijk"

Zoë Luchtmeijer merkt in de dagelijkse praktijk dat zij en haar collega's het steeds drukker krijgen. "We merken dat verpleeghuizen en ziekenhuizen mensen zo snel mogelijk willen verplaatsen naar de thuissituatie, om bedden vrij te maken voor coronapatiënten." Tot nu toe verzorgt Zoë zelf nog geen mensen met coronaverschijnselen. Toch worden er al wel preventie maatregelen genomen. "Sinds de afgelopen weken werken we ook met mondkapjes op. Dat voelt wat onpersoonlijk. Gelukkig snappen mensen het heel goed, maar het persoonlijk contact is toch echt anders."

Het coronavirus is het gesprek van de dag, merkt Zoë. "Mensen durven geen boodschappen meer te doen of naar buiten toe. Dat zijn allerlei dingen die je bespreekt 's ochtends. We voeren altijd wel gesprekken, maar de afgelopen weken gaat het echt puur alleen over corona." Ook onderling wordt er met collega's eigenlijk alleen nog gesproken over het virus. "Iedere dag is er wel iets dat we met elkaar moeten bespreken. We mogen niet zo veel contact meer met elkaar hebben, dus gelukkig kunnen we beeldbellen met elkaar. Dan kunnen we in ieder geval de belangrijke dingen met elkaar bespreken."

Door het coronavirus mogen ouderen bij voorkeur geen bezoek meer krijgen. En dat heeft grote gevolgen, merkt Zoë: "Wij zijn de enigen die nog bij mensen binnen komen. We krijgen daardoor een andere rol. Mensen zijn heel nuchter, maar soms breken ze wel. Vooral het feit dat ze niet weten hoe lang het nog gaat duren en hoe lang ze nog alleen zitten, breekt mensen op. We proberen van dag tot dag te kijken hoe het gaat. We doen wat we kunnen."