Bildts dorp St.-Annaparochie trekt bezoekers uit alle windstreken

Al zestien jaar ligt er dichtbij St.-Annaparochie een asielzoekerscentrum (azc). Daar wonen zo'n 400 vluchtelingen uit alle windstreken van de wereld. Ze proberen een plek te krijgen in de Nederlandse gemeenschap en in het azc doen ze hun best om de banden met het dorp zo goed mogelijk te houden.

Er zijn veel projecten waar de bewoners en medewerkers aan werken, zoals vrijwilligerswerk, feestavonden en het repair-café. Dat werkt aardig en de mensen van het centrum willen de nadruk leggen op verbinding.

Milad is een van de bewoners die druk bezig zijn met het helpen van voornamelijk andere mensen in het azc. Hij woont graag in St.-Annaparochie en hoopt dat de dorpsbewoners en de bewoners van het azc elkaar willen ontmoeten. Gewoon 'dag' zeggen is al een mooi begin, vindt hij. Milad weet nog niet of hij in Nederland mag blijven, maar als dat wel zo is, zou hij graag in St.-Annaparochie willen wonen.

Iedere tweede en vierde vrijdag van de maand is het repair-café in het azc open. Mensen uit het dorp kunnen dan met kapotte spullen langskomen voor reparatie, maar het gaat er voornamelijk om dat er even een kopje koffie of thee met elkaar wordt gedronken en dat mensen elkaar leren kennen. Zo zijn er meer activiteiten om de band goed te krijgen.

Op 28 september, Nationale Burendag, zet het azc zijn deuren open. Dan kan iedereen die dat wil, zien hoe het leven in een asielzoekerscentrum is en de bewoners leren kennen.

Al 111 jaar is familie Bijlsma de natuurslager van St.-Annaparochie. Op dit moment is het Johannes Huisman die de slagerij runt, maar zijn oom Auke is ook nog actief. De natuurslager heeft alleen vlees van eigen vee. De kudde staat tussen St.-Annaparochie en Berltsum en nu Auke niet meer in de slagerij staat, zorgt hij volledig voor de dieren.

En zoals dat hoort bij een natuurslager, heeft hij een goede band met het vee en het vee ook met hem. De koeien herkennen zijn auto. Als hij eraan komt, lopen ze snel naar het hek, omdat ze weten dat ze dan een koekje krijgen. Ook de grote stier Bolle is zo tam dat Auke hem gewoon bij zijn neus kan pakken.

Bijlsma is een naam op het gebied van natuurvlees. Vroeger slachtten ze zelf ook het vee, maar nu niet meer. Dat wordt in Dokkum gedaan. Klanten vinden het fijn dat ze weten dat er goed voor de dieren is gezorgd en dat ze een mooi leven hebben gehad. Ze weten dat ze dat aan de Bijlsma's over kunnen laten.

Auke vindt het soms ook zwaar om afscheid te nemen van een koe. Het gaat hem wel aan het hart, maar dat ze zo'n mooi leven hebben gehad, maakt het wel beter. Volgens de klanten is het te proeven dat de dieren een goed leven hebben gehad.

Al generaties lang zijn de Bijlsma's slager en volgens Johannes zal hij het ook nog wel veertig jaar volhouden. Hoe het daarna komt, weet hij niet. Of zijn zonen de slagerij later zullen overnemen, is nu nog niet duidelijk. Hij wacht af en hoop het. Dat geldt zeker ook voor Auke. Hij zou het heel jammer vinden als er geen opvolgers komen. Maar voorlopig is er nog genoeg vlees te krijgen van de slager bij wie de koeien met liefde worden behandeld.

Verspreid over St.-Annaparochie liggen stenen met foto's van historische panden in het dorp. Sommige gebouwen zijn er nog, maar zijn helemaal veranderd. Op andere foto's staan gebouwen die er niet meer zijn. Er liggen zestien van deze stenen en er is een speciale wandelroute voor gemaakt. Bij de foto's op de attentiestenen staat een verhaaltje over de geschiedenis van het pand.

De stenen zijn er gekomen nadat de gemeente Het Bildt fuseerde met Franekeradeel en Menameradeel, tot de gemeente Waadhoeke. Het is bedoeld om mensen over de geschiedenis van het dorp te vertellen. Er zijn al meer dan 1.000 exemplaren van het routeboekje verkocht aan dorpelingen, maar ook aan toeristen.

Wie aan St.-Annaparochie denkt, denkt niet meteen aan toerisme. Maar toch is het een mooie plek om te recreëren. Op camping De Blikvaart bijvoorbeeld komen veel mensen vakantie vieren. Jong en oud vindt het fijn om te genieten van de rust en ruimte bij het dorp. Er is zelfs een forellenvijver waarin kan worden gevist.

Voor kinderen is de camping aan de Elfstedenroute ook een klein paradijsje. Er kan in de vaart worden gezwommen en iedere dag om vijf uur gaat campinghoudster Afke Werkhoven met kinderen op de trekker over het land. Volgens haar heeft St.-Annaparochie alles wat een toerist zoekt: rust, ruimte, Wad en ook nog een dorp met veel winkels.