Friese tradities: terecht voer voor discussie?
Tradities en het in stand houden daarvan zijn bijna altijd voer voor discussie. Zo ook afgelopen week, toen de rechtszaak tegen het Kallemooifeest op Schiermonnikoog plaatsvond. Maar zijn er meer tradities die dierenliefhebbers tegen de borst stoten? En zijn dit soort tradities nog wel van deze tijd? Goffe Jensma, hoogleraar Fries aan de Rijksuniversiteit van Groningen, vertelt over Friese tradities.
Goffe Jensma over tradities
"Er zijn tradities waar je grotere vraagtekens bij kunt zetten dan het Kallemooifeest", zegt Jensma. "Zo zijn er tradities in Fryslân geweest, waarbij een kat in een ton werd gestopt, waarna ze met knuppels tegen de ton sloegen tot het dier kermde van de pijn. Mensen vonden dat mooi. Dat heeft voor behoorlijke onrust gezorgd, omdat een buitenlandse reiziger de Friezen hiermee typeerde. Joost Halbertsma kwam er tegen in actie, het beviel hem niet."
Er zijn blijkbaar mensen die dierenleed als een sadistische liefhebberij hebben.
Ook het eieren zoeken zien sommige mensen als dierenmishandeling en zo zijn er ook tradities die stiekem worden gehouden, omdat er anders onrust ontstaat. Jensma: "Er zijn blijkbaar mensen die dierenleed als een sadistische liefhebberij hebben. Persoonlijk kan ik dat niet anders zien. Daaraan ten grondslag ligt het idee dat een dier wezenlijk anders is als een mens. Ik vind een haan in een mast hangen wel anders dan een dier levend opensnijden, of om een dier zo te pesten dat het er dood bij neervalt."
Reden fan tradities
Volgens Jensma geeft het aanhangen van tradities mensen in- en uitsluitingsgevoel. "Feitelijk is het een groepsgevoel dat meespeelt, los van dat mensen zo nu en dan zin hebben in een beetje onenigheid. Dat is met de zwartepiet-discussie ook zo. Mensen voelen zich misschien toch bedreigd en houden daarom vast aan symbolen, waar ze van denken dat dat de eigenheid van de groep symboliseert", concludeert Jensma.
