De Fryske Papoea: Het leven van een zendeling

Van visserszoon naar zendeling en beroemd antropoloog. Wierumer Freerk Christiaan Kamma wist volgens Bernard Keizer dat hij meer wilde en kon dan het kleine dorp hem kon bieden. Keizer is de dorpsdominee van Wierum en heeft een boek geschreven over de zendeling. "Hij werkte zich omhoog totdat hij naar de zendingsschool in Oegstgeest kon. Voor dorpsjongens als hij was het de allerhoogste trede om naar die school te gaan." Een paar jaar later vertrekt hij op 14 oktober 1931 voor de eerste keer vanuit Amsterdam naar Nieuw-Guinea.

Kamma zette zich in voor de lokale bevolking. Hij danste, zong en was een van hen. "Wat mijn vader misschien wel zo geliefd bij hen maakte, is dat hij nooit 'gepreekt' heeft of opdrachten gaf", zegt zoon Harry Kamma in de documentaire. "Hij voelde zich niet verheven boven de Papoea's, maar eerder één van hen. Hij vroeg: wat vinden jullie er van? Hoe gaan jullie om met je voorouders. Wat zouden jullie doen?" Kamma werd later ingewijd bij de leden van de Moi-stam en dat leverde hem de titel 'witte Papoea' op.

Bijna het hele leven van Freerk stond in het teken van de Papoea, waardoor hij eigenlijk zijn eigen kinderen Corrie en Harry tekort heeft gedaan, vertelt Keizer. "Het heeft zijn hele leven gekost. Daar heeft hij in de laatste jaren van zijn leven ook wel spijt van gehad. En ook zijn kinderen hebben daar last van gehad."

Het is ruim honderd jaar geleden dat Kamma opgroeide in Wierum en hoe de situatie nu is, is een wereld van verschil volgens Keizer. "De kerk wordt nu nog maar één keer per twee weken gebruikt en de jongeren zijn dan op één of misschien twee handen te tellen."

De kans dat er één van de jongeren besluit om op zending te gaan, is volgens Keizer daarom ook nul. "Maar mensen, en ook jongeren, hebben nog steeds wel behoefte naar een houvast en een bodem in het leven. Maar die bodem laat zich op meerdere manieren vormen." Een van die manieren is momenteel populair onder Friese christelijke jongeren: World Servants.

"Voordat ik meeging naar Zambia en Ghana geloofde ik eigenlijk niet", vertelt Bart Jan van Assen. Hij is nu drie jaar actief voor de internationale vrijwilligersorganisatie World Servants die op allemaal verschillende manieren steun biedt in christelijke ontwikkelingslanden.

Bart Jan gaan aankomende zomer bijvoorbeeld met een actiegroep uit Damwâld naar Malawi om daar een school te bouwen. "Hiervoor ging ik weleens naar de kerk, maar niet heel veel. Maar door de reizen van World Servants is dit echt anders geworden. Het bouwen voor een ander, zien ho zij met hun geloof omgaan. Het was heel indrukwekkend. Toen ik daar was, heb ik het geloven pas echt ervaren en geweldige gesprekken gehad. Sinds toen zet ik mij veel in voor het geloof hier in Fryslân."

Bart Jan is een van de 170 Friese jongeren die zich inzetten voor World Servants. Samen hebben die jongeren met 25 actiegroepen op dit moment meer dan een kwart miljoen euro opgehaald voor de ontwikkelingslanden waar ze heen gaan aankomende zomer. Maar het doel ligt nog veel hoger.

In totaal willen de Friese World Servants-groepen dit jaar bijna 490.000 euro ophalen. Maar voor Bart Jan is dat zeker niet het enige doel van de reis. "Voor mij is het belangrijk om het geloof mee te geven aan de jongeren die meegaan. Net als hoe ik dat heb meegemaakt."