KNRM-man Jentje van der Molen heeft emotionele ontmoeting met geredde zeilers

Twee jaar na dato onverwachts oog in oog staan met de personen die je in een zeer benarde situatie uit zee hebt gered. Dat overkwam Jentje van der Molen uit Ee afgelopen weekend. Als medewerker van het KNRM-reddingsstation in Lauwersoog kwam hij in actie om een zeiljacht in het Westgat bij Schiermonnikoog te redden.
© Omrop Fryslân

Intense ontmoeting

Van der Molen was afgelopen weekend op een benefietgala van de KNRM in Noordwijk. "Ze wilden graag mijn verhaal vertellen en het enige wat ik hoefde te doen was op het podium zitten. Dan hebben de mensen in de zaal een beeld bij wie de redder is. Dat kan altijd, zei ik."
De organisatie had er, volgens Van der Molen, alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat hij de mensen die hij gered had, niet zou ontmoeten. Maar toen bleek dat hij hun, zonder dat hij het door had, al een hand had gegeven. En toen kwam alles van de nacht van de redding weer naar boven, want het was een erg intense ontmoeting. "Dat doet je heel veel. Absoluut. Van beide kanten."
© Omrop Fryslân
Jentje van der Molen

Hoge golven in het Westgat

"Die nacht werden drie reddingsboten opgeroepen, twee van Schiermonnikoog en een van Lauwersoog. Dan weet je wel dat er iets ergs aan de hand is. Ik kwam bij het boothuis aan en toen hoorde ik over de marifoon: De keukenkastjes komen al omhoog. Toen dacht ik: 'Van dat schip blijft niet veel over.' Dus wij vertrokken en onderweg kregen we informatie dat er een heftig zeetje in het Westgat stond, met golven van een paar meter hoog."

Kiel afgebroken

"Wij waren als eersten ter plekke. Ik heb een jongen van ons schip op het zeiljacht gezet. Die kwam met zo'n klap neer dat hij eerst moet bijkomen. Wij zouden óf de boot daar wegslepen óf de mensen van het schip halen. Dat laatste was geen optie en daarom hebben we een sleepverbinding gemaakt. Dus wij zetten kracht op het spul en het schip valt om. Ons bemanningslid zien we in het water vallen en de mensen van het schip ook. Onvoorstelbaar dat een zeilschip omgaat, want zoiets gebeurt gewoon nooit. Maar de kiel was afgebroken, bleek later. Wij hebben het een laatste zetje gegeven."
© KNRM

"Toen ben ik overboord gesprongen"

"Ik zie die mensen in het water liggen en dacht: dit komt niet goed. Ik moet erheen. Toen ben ik overboord gesprongen. De vrouw was verdwenen en het schip was al half aan het zinken. Ineens komt de vrouw met haar hoofd boven water. Ze zat met de lifeline vast aan het jacht. Die heb ik los weten te krijgen. En toen zijn we van het schip vandaan gezwommen. Mijn eigen zwemvest en dat van de vrouw waren opgeblazen, maar bij de man was dat niet gelukt. Ik zei tegen de man: 'Je moet maar op de vrouw en op mij leunen.' Ik dacht: 'Als hij alleen op mij leunt en hij raakt in paniek, dan kan ik hem misschien niet houden.' Maar het ging goed. Ze bleven relaxed en we zijn rustig weggezwommen. De reddingsboot heeft ons opgepikt."

Andere redder zit vast aan de mast

"Mijn collega zat ook half in het water. Hij riep: 'Ik zit hier op de mast vast. Ik kan niks, ik moet hier weg.' Dat waren voor hem ook hachelijke momenten. Toen is de reddingsboot over de zeilen heen gevaren en heeft de jongen opgepikt."
Van der Molen kijkt met tevredenheid terug op de actie. "Dit is waar wij als KNRM voor trainen, maar dan bij windstil weer. Alles ging perfect, volgens het boekje."