Iepenloftspullen Bantega: de première van Weispield

Zo is er een verhaal over de Duvelsfaam (duivelsmeid) en de dominee en de zussen Marchje en Tsjûke, die daar rondspoken. Moorden, ongelukken en dorpen die overstroomd zijn. Maar ja, of ze waar zijn? Wie zal het zeggen? Op de boot naar het eiland Marchjepôle waar het iepenloftspul 'Weispield' plaatsvindt, proberen verhalenvertellers het publiek alvast een beetje bang te maken. Eenmaal veilig aan wal, zoeken de bezoekers een plekje op de tribune en kan er gedroomd worden over de Tsjûkemar.
Iepenloftspul Bantegea - Premiere
In de eerste scène gebeurt er vanalles op het strand dat het decor is van Weispield. Zo wordt gelijk duidelijk dat we te maken hebben met verschillende lagen in het stuk. Het verhaal van verzetsheld Lodo van Hamel is de rode draad waarin de verdorven zielen van het Tsjûkemar voorbijkomen.
Maar het publiek wordt in het verhaal een paar keer onderbroken door een irritante vrouw fan 'Willemsma, wonen aan het water'. Dit personage zorgt ervoor dat iedereen beseft dat het iepenloftspul zelf ook een onderdeel van het verhaal geworden is en verweven is met dat van Lodo. De verzetsheld zien we de ene keer in een James Bond-achtige hoedanigheid en later wordt hij door de Duitser opgepakt.
De verschillende personages weten feilloos het publiek mee te nemen in de diepere lagen van het verhaal, waarbij er slim gebruik wordt gemaakt van het water en het strand bij Marchjepôle. Een groot houten kunstwerk van een hand in het water, wat vooral het plekje van de Duvelsfaam is, staat vooral zowel in 'goeie' zoals we dat in Friesland zeggen als een zegening van God. Wat vooral slaat op de redding van Lodo van Hamel die er niet komt. Kunstenaar Bouke Groen heeft de hand speciaal gemaakt voor dit iepenloftspul.
Kunstenaar Bouke Groen heeft de hand speciaal gemaakt voor dit iepenloftspul.
© Omrop Fryslân
Tegen half twaalf, als het verhaal van Lodo tot een eind komt en daarmee ook het iepenloftspul, probeert hij hoop te houden. Hij wil zijn vriendin Juniper weer zien, met haar trouwen en haar voorstellen aan zijn ouders.
Hij mag niet opgeven, zegt hij. ''Er is nog een hele wereld voor mij te ontdekken, mijn leven is nog niet voorbij. Ik heb nog een heel avontuur voor mij, toch? Toch?''
Na een avond vol verrassende wendingen, tragische en hilarische momenten, eindigt het iepenloftspul met het melodramatische 'I have a dream'. Het zal ervoor zorgen dat mensen nog vaak terugdenken aan het verhaal van Lodo van Hamel en de spookverhalen van deTsjûkemar. Want die zijn er niet minder eng om geworden.