Onze Willem treurt, metalband Slayer stopt...

Het is een bekend geluid voor onze Willem de Vries, dé Slayer-fan van Fryslân. Maar na 37 jaar lijkt het erop dat de trash-metal band uit California ermee stopt. Twee jaar geleden waren de mannen nog in Leeuwarden te vinden, waar ze net iets te luid speelden. Maar wat maakt deze band zo bijzonder? Waarom moeten wij steeds 'Slayerrrr' naar onze Willem roepen? Er is maar een man die daar de antwoorden op heeft...
Willem, jonguh, hoe gaat het nu met je na dit slechte nieuws?
"Ik moet eerlijk zeggen, ik schrok er ook weer niet van. Ik had al zoiets van, het duurt niet lang meer. Ik vind het jammer, maar misschien is het ook maar beter zo. Het is klaar zo."
Nu hebben wij Slayer even opgezet, maar niet iedereen was daar zo'n fan van op de redactie, maar wat maakt de band zo bijzonder?
"Ze zijn superstrak. Ik heb veel bands gezien. Ze zien eruit zoals ze eruit moeten zien. Ze hebben gewoon het hele pakket, de uitstraling en het verhaal. Dat is Slayer gewoon."
Welk nummer moet ik opzetten om mensen kennis te laten maken met Slayer?
"Ik zou het nummer Repentless willen aanraden. Dat is een hele coole track!"
Wat is nu dat ene moment met Slayer, dat je nooit meer zal vergeten?
"Ze hebben veel op Wâldrock gespeeld. Ze zijn daar meerdere keren geweest. Ik stond voor het podium, met die bass. Alles bewoog in mij. Wâldrock in Burgum met Slayer. Dat was magisch!"
Maar waarom roept iedereen Slayer naar jou? Wat is het verhaal daarachter?
"Dat bekt het beste. Ik ben ermee begonnen. Daarom roept iedereen het nu terug."
Mogen wij nog wel Slayer naar je roepen als het doek echt is gevallen?
"Tot het bejaardentehuis. Als ik daar zit in mijn rookstoel met een whiskeytje. Dan mag iedereen wel Slayer roepen."
Ga je ook nog op een mooie manier afscheid nemen van de band?
"Ik hoop dat ze nog naar Nederland komen. Anders ga ik ervoor naar het buitenland. Ze hebben nog maar een wereldtournee. Dat moet even toch?!"