Akkerman (OpMaat) : "Al die hulp, ik ben er stil van"
Tussen de uitgebrande resten van het clubgebouw van muziekvereniging OpMaat staat Jaap Akkerman op zijn telefoon te kijken. Het mobieltje van de voorzitter van muziekvereniging OpMaat in Berltsum heeft sinds zaterdagavond niet meer stilgestaan.
Akkerman ziet er verslagen en moe uit. Zaterdagmiddag kreeg hij het eerste telefoontje: "Kun je de sleutel van het gebouw brengen? Er is brand en de brandweer heeft hem nodig." Als een haas is hij erheen gesneld. Akkerman zag de brandweerlieden al staan met gasmaskers op. Ze zijn nog in het gebouw geweest en hebben enkele instrumenten kunnen redden.
Maar het werd te gevaarlijk.Het vuur dat aan de zijkant van het gebouw uitbrak,was al naar het dak gekropen. "De commandant zei dat hij niet wist wanneer het dak in zou storten. Dat kon nu zijn, maar ook over een half uur." Het was Akkerman meteen al duidelijk: Dit gebouw is niet meer te redden. Als voorzitter neemt hij zijn verantwoordelijkheid en staat alle pers te woord.
Als hij thuiskomt, kijkt hij op zijn telefoon. Van alle kanten worden nieuwe instrumenten en muziekstukken aangeboden. Ook andere leden krijgen uit alle hoeken van de provincie hulp aangeboden. Het doet de leden goed. Alleen, je krijgt er de geschiedenis van de vereniging niet mee terug. De oude vaandels van de twee muziekverenigingen, waaruit OpMaat is ontstaan, en waarvan sommige meer dan honderd jaar oud zijn, zijn onvervangbaar. De honderd jaar oude stukken die opgeslagen waren in de kasten, dwarrelen nu rond of ze liggen in een plas water. Ze zijn niet te vervangen, weten de leden.
Dan klinkt tussen het puin het geluid van een trompet. Germ Dikland zag hem liggen. "We hebben een relikwie nodig voor in het nieuwe gebouw." Dikland kijkt om zich heen en wijst naar rechts. "Ik ben slagwerker. Daar staat mijn concerttrom. Daar is niets meer van over. Er staan pauken en een grote gong.."Het is maar materiaal,maar het doet je toch iets. Het verlies van stokken ook. Het klinkt misschien stom, maar je hebt er een band mee. Die stokken voelen goed. Ze zijn nu weg. Dat is ontzettend jammer."
Binnenkort is er dorpsfeest in Berltsum. De drumband speelt dan ook altijd. "Het komt vast goed", zegt Jan Akkerman, "maar zoals het was, wordt het nooit weer."
