Asielzoeker Sadeq: Dit is het mooiste moment in mijn leven

"Die lach gaat niet meer van mijn gezicht. Dit is het beste moment van mijn leven." Misschien wel de beste omschrijving die de 19-jarige Afghaanse Sadeq Asgharzadah uit Drachten kan geven over hoe hij zich voelt. Donderdagmiddag kregen Sadeq en zijn familie te horen dat ze, na acht jaar strijd, tóch in Nederland mogen blijven.
Er is de afgelopen tijd veel actie gevoerd om ervoor te zorgen dat Sadeq hier mocht blijven. Vooral zijn klasgenoten van het Drachtster Lyceum hebben enorm hun best gedaan. En ook de politiek heeft zich voor de familie ingezet.
Tandarts
Sadeq is ze ontzettend dankbaar. "Ik wil ook zeker wat terugdoen. Op school wordt het zeker feestvieren. En ik wil wat meenemen voor mijn decaan en mijn leraren." Ook voor Nederland wil de jongen iets terugdoen. "Ik ga tandheelkunde studeren en word tandarts. Ik wil daarmee wat terugdoen voor Nederland. En dat is geen loze belofte."
Huilende ouders
De familie kreeg het goede nieuws van het COA te horen. Sadeq was toen thuis op het AZC in Drachten. Zijn broertje Ali was van school onderweg naar huis. Sadeq: "Ik zag mijn ouders huilend thuiskomen. Toen vertelden ze het nieuws. Het was het beste moment van mijn leven." En dat geldt ook voor Ali. "Ik wist niet goed wat ik moest. Het was huilen, schreeuwen, alles tegelijk. Ik ben echt heel blij."
Verraders
Het doemscenario was dat de familie terug moest naar Afghanistan, en dat had echt niet gekund, vertelt Sadeq. "Dan was ons leven voorbij geweest. Je hebt daar te maken met de Taliban en IS. Die zien ons nu als verraders."
Lach in mijn hart
Gelukkig voor hun hoeven ze daar nu niet meer over na te denken.  "Ik krijg de lach dan ook niet meer van mijn gezicht. Dat zal nog wel even zo blijven. En die lach, die zit ook voor altijd in ons hart."