Aristrainer Van Sliedregt kijkt uit naar nieuwe seizoen: "Ik ben er 17 uur per dag mee bezig"

Vakantie voeren doet hij niet aan. De zomermaanden gebruikt Van Sliedregt om nieuwe spelers voor zijn Leeuwarder team te scouten. Hij haalt ze overal vandaan: van Amerika tot Australië en IJsland.

"Ik vertel ze het verhaal van Fryslân, van de underdog." Daarbij gaat hij geen cliché uit de weg om spelers over te halen om naar Leeuwarden te komen. Dat moet ook wel, Aris Leeuwarden is een kleine club met een klein budget. "Je kunt wel klagen, maar je moet gewoon roeien met de riemen die je hebt".

Van Sliedregt zijn start was niet makkelijk. De coronapandemie dwong de club in een koud Kalverdijkje zonder publiek de wedstrijden af te werken. Bovendien moest de coach een nieuw team van de grond af opbouwen.

Het was daarom opmerkelijk dat het afgelopen seizoen aardig verliep. Zo werd de openingswedstrijd tegen eeuwige rivaal Donar uit Groningen verrassend gewonnen. Ook de rest van de competitie ging bij vlagen erg goed.

Er werd attractief aanvallend basketbal gespeeld en de gecombineerde competitie met Belgische clubs leverde een aantal spectaculaire overwinningen op. Dat het succesvolle seizoen uiteindelijk geen prijzen opleverde, doet Van Sliedregt wel pijn. "Je wilt toch winnen".

Basketbal was echter niet de eerste sport die Van Sliedregt beoefende. "Ik heb voetbal geprobeerd, maar eindigde al gauw als doelman. Te grote voeten." Hij bezocht ook zwemmen en schaatsen, "maar toen schoot ik omhoog, en werd het basketbal."

Hij speelde eredivisie en belandde zelf in Italië. Daar werd de bijnaam 'dunkkoning' op hem geplakt. "Dunken is een 'flashy' manier van scoren. Hoog springen zit in mijn genen, dus dat kon ik vrij goed." Dunkwedstrijden brachten Van Sliedregt de hele wereld over, "maar eigenlijk past dat dat showachtige helemaal niet zo bij me."

Wie Van Sliedregt als coach in Leeuwarden aan het werk ziet, kan vaststellen dat de "gedrevenheid" eraf spat. "Ik zit eigenlijk nooit stil tijdens een wedstrijd." Hoe belangrijk hij het ook vindt dat spelers de kans moeten krijgen om in alle rust beter te worden, zo ongeduldig is hij bij wedstrijden. "Dat is inderdaad wel een rare tegenstelling."

Zorgen maakt Van Sliedregt zich wel over de nieuwe generatie Friese basketballers. De belangstelling voor de sport is er in onze provincie zeker wel. "Het groeit. Maar wat je ziet, is dat er een groot tekort aan vrijwilligers en vooral aan coaches is. Ik wil helpen waar ik kan, en ik doe dat ook. Maar helaas hebben een aantal clubs een ledenstop in moeten voeren."

De coach heeft zijn hoop gevestigd op een nieuwe kweekvijver voor jong basketbaltalent. De U22 Dutch Talent League (een competitie voor spelers jonger dan 22 jaar) moet op termijn nieuwe spelers voor Aris opleveren.

De coach, die woont in Burdaard, snapt dat Friese spelers belangrijk zijn voor het publiek. "Reinder Brandsma is de enige echte Fries in het team, en Thomas van der Geijn heeft onlangs een huis gekocht in Leeuwarden."