Dagboek van Dariia: schipperend tussen heimwee en een nieuwe toekomst

© Omrop Fryslân
De wereld van de Oekrainese Dariia (18) staat op zijn kop. De studente uit Kiev moest vluchten. Na Beetsterzwaag woont ze nu in Gorredijk. Voor Omrop Fryslân doet ze verslag van haar leven. Dit is deel 14: over haar vader en moeder.
"Ik wil deze keer graag vertellen over het leven van mijn ouders en mezelf in Nederland. Mijn vader en moeder zijn actief op zoek naar werk, om zich productief te voelen en niet alleen maar thuis te zitten. Gewoonweg help ik ze met de taal als ze solliciteren bij werkgevers.
Desondanks is het nog steeds een groot probleem om werk te vinden waarvoor het niet zo belangrijk is om kennis van het Nederlands of het Engels te hebben.

Fietsen, wandelen en in de tuin

Op andere momenten brengen we buiten veel tijd door, fietsend in de omgeving van Gorredijk, Beetsterzwaag en andere plekken. Of we lopen door de dorpen heen.
Verder hebben we ook veel werk aan ons huis, dat we van de overheid kregen. Mijn moeder en een andere Oekraïense vrouw van ons huis hebben een kleine tuin gemaakt voor ons huis. Nu kunnen we wat planten en bloemen laten groeien. We zijn nog aan het bedenken wat we nog meer kunnen planten.
Dariia en haar ouders © Dariia Merkotan
Mijn moeder is druk met het leren van de Engelse taal. Ze kan al een beetje Engels praten zonder mijn hulp. maar alleen over simpele onderwerpen. Verder is mijn vader Oekraïense mensen aan het helpen die te maken hebben met rugpijn, door hen te masseren.

Heimwee

Afgelopen week las ik op het internet dat veel Oekraïense mensen terug gaan naar ons land omdat ze heimwee hebben. Ik heb het daar veel over gehad met mijn ouders. Het is nog steeds heel gevaarlijk om in Oekraïne te zijn. Ik word bang bij de gedachte nu terug te gaan naar Oekraïne.
Helaas voelen veel mensen zich niet comfortabel in een ander land, vanwege de verschillen in mentaliteit en de manier van leven. Daarom denk ik ook dat de meeste Oekraïense mensen in de landen dicht bij Oekraïne blijven, omdat daar de gewoontes nog meer op die van ons lijken.

'Beter voor ons'

Mijn ouders en ik wennen aan het leven in Nederland en we waarderen het enorm, maar mijn vader en moeder voelen zich soms ook flink onwennig. Ze snappen dat ze pas terug kunnen komen als het veilig is in Oekraïne. Ik voel me soms ook wel onwennig. Maar om eerlijk te zijn: ik heb het idee dat het nu beter voor me is om ergens anders te zijn.
Ik voel me meer vrij en veilig in Nederland dan in Oekraïne. Ik houd van de mentaliteit van de Nederlanders en ik ben van dit land en de cultuur gaan houden. Ik denk dat mijn leven wel aan Nederland is verbonden.
Dariia in Groningen © Dariia Merkotan
Verder begint deze week mijn examenperiode in de Oekraïense universiteit, dus meestal ben ik dus met het halen van deadlines en het voorbereiden voor examens
Tegelijkertijd zoek ik informatie over het studeren in Nederland en het sturen van mijn papieren naar verschillende universiteiten in de omgeving, om te proberen hier te studeren. Een van mijn dromen op dit moment is om toegelaten te worden tot de Rijksuniversiteit Groningen en ik hoop dat dit snel lukt."