Tweede Spelen voor Marrit Steenbergen, maar het blijft spannend: "De hele wereld kijkt"

Je zou zeggen dat als je al een keer de Olympische Spelen hebt meegemaakt, dat dat dan voor minder stress zorgt. Dat geldt niet voor Steenbergen. "Ik vind het heel spannend, maar ik heb er wel heel veel zin in. Het is een toernooi op het hoogste niveau, de hele wereld kijkt. Dat geeft toch wel extra druk. Het is anders dan wanneer je hier een wedstrijdje zwemt."

Vijf jaar geleden in Rio de Janeiro greep Steenbergen met de estafetteploeg net naast een medaille. Ze mocht toen zowel de series als de finale zwemmen.

Helemaal vanzelfsprekend is dat niet, want er zijn vijf zwemsters voor vier startplekken. Volgens Steenbergen maken ook zwemkanonnen Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk deel uit van de ploeg. Dus twee plekken zijn simpelweg nu al vergeven aan Kromowidjojo en Heemskerk. Steenbergen strijdt met Kim Busch en Kira Toussaint om de andere twee plekken.

Twee maanden geleden pakte Steenbergen op het Europees Kampioenschap zilver én hoorde ze bij de vier startzwemmers. "Het is wel mijn doel om net als bij het EK de finale te halen en ook te mogen zwemmen. Het ligt eraan wie het beste in vorm is", vertelt de zwemster die in Eindhoven woont en traint met de nationale selectie.

Jan Eggo Huininga is niet verbaasd over de prestaties van Steenbergen. Hij trainde haar tussen 2006 en 2011 bij de Drachtster zwemclub DZ&PC. De beginstappen van haar carrière zette ze daar, onder leiding van Huininga. "We hadden een hele getalenteerde groep met twintig tot dertig zwemsters, maar Marrit stak er ver bovenuit. In die jaren was ze al de beste van Nederland. Het ene naar het andere Nederlandse record ging eraan."

De wil om beter te worden, zat er bij Steenbergen al vroeg in, vertelt Huininga. "Toen ze zes, zeven jaar was, wilde ze heel graag een borstcrawl keerpunt maken. Dat lukte in eerste instantie niet, dus moest ze huilen. Maar toen zei ze: 'Dat wil ik kunnen vandaag'. Toen hebben we de training wat verlengd en extra geoefend. Uiteindelijk, en dat is typisch Marrit, lukte het wel. Op die leeftijd had ze al zoveel doorzettingsvermogen."

Het mag duidelijk zijn: de Nederlandse zwemsters gaan voor het hoogste. En dat is natuurlijk een medaille. Marrit: "Ik zou graag een medaille willen winnen, maar ik weet ook dat dat heel lastig gaat worden."

Want het is anders dan bij de vorige Spelen. "Wij zwemmen een beetje hetzelfde als vijf jaar geleden in Rio, we hebben vergelijkbare tijden. Ik heb het gevoel dat de rest van de wereld wel vooruit is gegaan. Australië is favoriet en je hebt ook landen als Groot-Brittannië, Japan en Frankrijk. Er zijn zoveel sterke landen. Dus het is lastig om onze kansen in te schatten."

Door een mindere periode, waarin Steenbergen met fysieke en mentale problemen kampte, heeft ze geleerd om te relativeren. Natuurlijk wil ze een medaille halen, maar als dat niet lukt, is dat ook niet het einde van de wereld.

"Het is nog steeds hét doel van elke sporter. Maar het is niet zo dat mijn toernooi verpest is als ik geen olympische medaille haal. Ik denk dat ik daar wel in ben veranderd. Ik heb een lastige periode gehad, waarin ik geen toernooien heb gezwommen. Tuurlijk, ik wil het heel graag. Maar als het niet zo is, is het ook zo."