"Motorcoureur Jan de Vries was een icoon binnen de motorsport"

"Hij was een icoon binnen de motorsport. En bovendien een bijzonder aardige, bescheiden man", zegt Hans van Loozenoord. Hij doet al tientallen jaren verslag van verschillende motorsportraces voor de NOS. Volgens hem was Jan de Vries uit St.-Jacobiparochie een van de grootste coureurs uit de geschiedenis van ons land. "Jan de Vries was een hele grote meneer. Ik zou hem wel een icoon van de Nederlandse wegracesport willen noemen. Hij heeft de motorsport naar het allerhoogste niveau getild."
Jan de Vries waard twa kear wrâldkampioen yn de 50cc
Oud-motorcoureur Jan de Vries overleed dit weekend op 77-jarige leeftijd. Hij werd in 1971 en 1973 wereldkampioen in de 50cc-klasse. Hij stond 27 keer op het podium van een grand prix, 14 keer op de hoogste plek en was daarmee de succesvolste Nederlandse coureur ooit in een soloklasse op de weg.

Begin als coureur

Jan de Vries begon met het racen in St.-Jacobiparochie. Dat deed hij met een groep vrienden. Een van hen was Sjoerd Meijer. "Wij vonden het prachtig. En dat racen, daar waren wij wel aardig goed in." Volgens Meijer had De Vries talent voor het racen. "Hij kon natuurlijk goed racen, en hij was helemaal niet zwaar. Ik denk dat hij zo'n honderd pond was en in de 50cc-klasse helpt dat natuurlijk wel."
Meijer heeft nog een oud plakboek, met daarin verschillende foto's foto's van de vrienden van vroeger. "Wij hadden eigenlijk maar één echt goede motor om op te racen destijds. Daar reden wij dan beiden een halve finale op. Maar als wij dan beiden in de finale stonden, moest een van ons zich terugtrekken. Het was een hele mooie tijd, die mij zeker wel heeft gevormd."
Toen Jan de Vries in 1971 voor het eerst wereldkampioen werd, kreeg hij een grote huldiging in zijn geboortedorp. Het blad Motor schreef er een reportage over:
Jan de Vries werd zaterdag 2 oktober op grootse wijze gehuldigd en heel Friesland heeft het geweten. Van heinde en verre stroomden de motorvrienden toe om Jan tijdens zijn triomftocht van Amsterdam naar zijn woonplaats bij het begin van de Afsluitdijk letterlijk te overrompelen. Zij escorteerden hem naar zijn dorp, waar het huldigingscomité hem, zijn vrouw en twee oudste kinderen ten aanschouwe van het uitgelopen dorp in een antieke Chevrolet uit 1924 tilde, om onder de vrolijke klanken van twee muziekkorpsen de dorpen in de streek "Het Bildt" rond te gaan.
Volgens NOS-commentator Hans van Loozenoord was De Vries bijna drie jaar wereldkampioen geweest. "In 1972 eindigde hij gelijk in punten met de Spanjaard Angel Nieto. Ze hadden allebei evenveel races gewonnen dat seizoen, en hadden een gelijk aantal podiumplekken. Toen hebben ze de tijden uit alle races van dat seizoen opgeteld. Toen bleek dat De Vries twintig seconden langzamer was dan Nieto. Dat kostte hem de wereldtitel in dat jaar."
De TT in Assen heeft hij niet gewonnen. "Hij is wel drie keer tweede geworden, maar daar zat hij niet mee, als nuchtere Fries. De wereldtitels compenseerden veel." Over zijn rijstijl zegt de commentator. "Hij was technisch heel sterk en reed heel geconcentreerd en secuur. Dat moest ook wel, want het kleinste foutje werd meteen afgestraft. Hij kon zorgvuldig en knap rijden, als geen ander."
Na zijn titel in 1973 stopte De Vries. Laten was hij nog succesvol als monteur, onder andere voor zijn concurrent Nieto. Ook deed hij regelmatig mee aan verschillende racedemonstraties door heel Europa. "Hij was daar een graag geziene gast. Hij was wel een tweevoudig wereldkampioen. Je merkte het niet aan hem, maar Jan de Vries was gewoon een echte vedette."
Hans van Loozenoord