Vijf jaar na vluchtelingencrisis: Masho bouwt aan zijn toekomst in Fryslân

Masho liet Eritrea achter zich toen hij 18 jaar was. Het Afrikaanse land is op dat moment verscheurd door een oorlog en Masho is er zijn leven niet zeker. Net als duizenden andere vluchtelingen trok hij van land naar land, om uiteindelijk de oversteek te maken over de Middellandse Zee. Het duurde twee jaar voordat hij in Nederland terechtkwam, in het azc van Drachten. Hij kwam er helemaal alleen, zonder vrienden of familie, want die moest hij er achterlaten.

"Het was een hele moeilijke tocht. Je weet niet waar je heen moet gaan", zegt Masho als hij terugdenkt aan die tijd. "Het waren best wel pittige jaren, maar gelukkig kon ik daarna eindelijk in Nederland zijn. Ik kwam hier toen in mijn eentje en wist niets van Nederland. Ik wist niet eens hoe de huizen eruit zagen. Maar dat maakte me niet uit, ik was enorm dankbaar dat ik hier mocht zijn. In Eritrea was het niet meer te houden."

In Eritrea woonde hij met zijn ouders en een broer en een zus. Masho vond dat de overheid het land niet goed bestuurde. Het was de bedoeling dat jonge mensen soldaat zouden worden, in plaats van dat ze de keuze hadden om zich op de toekomst te richten. Masho's ouders bleven in Eritrea, want voor hen is de situatie heel anders. Zij zijn ouder en voor hen wordt er minder bepaald.

Masho heeft sinds die tijd zijn ouders niet meer in het echt gezien. "Ik moet mijn ouders nu al vijf jaar missen, dat is zwaar. Maar later wen je daar wel aan omdat je ook nog contact met ze hebt. Het gaat nu wel redelijk goed. We skypen wel, maar dat is het dan ook."

De afgelopen vijf jaar had Masho maar één doel: slagen in Nederland. Hij wil integreren en zo snel mogelijk de taal machtig zijn. Masho is daarom met de opleiding Life Sciences begonnen op het Nordwin College. "Ik heb wat met chemie en kan goed leren. Dus wilde ik hier gelijk doorpakken."

In het eerste jaar van zijn opleiding spijkert Masho zijn taal meteen goed bij. Zijn docente Trijnie Luimstra is Masho's grote steun. "Hij is echt een voorbeeldleerling", zegt Luimstra. "Hij weet dat hij er veel voor moet doen, omdat hij toch een achterstand heeft. Maar die haalt hij in door hard te werken en altijd zijn werk af te hebben."

Masho zit nu in het vierde jaar van zijn opleiding en werkt bij FrieslandCampina. Daar betaalt hij zijn kamer in Leeuwarden van. "Het was in het begin niet makkelijk om hier te wonen. Alles is nieuw en het kost tijd om te wennen", zegt Masho. Hij heeft die tijd genomen en is blij met waar hij nu staat. Hij voelt zich Nederlander en wil graag zijn toekomst opbouwen. Hoe die er uitziet, is nog niet zeker. "Maar als ik naar mezelf kijk, heb ik er hard voor gewerkt en heb ik nu een goede situatie."

Teruggaan naar Eritrea, dat ziet Masho niet zitten. De kans is groot dat de overheid daar zijn paspoort zal afpakken en dan kan hij er niet meer wegkomen. Toch houdt hij de hoop dat hij zijn familie ooit weer zal zien.