De toan fan Jan de Groot: "Nije auto"

"Ik hew niks met auto's, maar mot een hewwe om mobyl te wezen. Ik rij d'r twee keer in 'e week met naar 't werk toe en haal der de weeklikse boadskippen met in huus. Feerder staat-y stil.

Dus at ik 'n auto inlever, dan kin de ferkoper hest sonder te ligen teugen 'n gegadigde sêge dat 't fan 'n oud mantsy weest is, al klopt oud dan weer niet, altiten in de gerazy staan het en alleen maar brúkt is foor de boadskippen.

En at ik toe bin an 'n nije auto, dan maakt 't mij werklik niet út hokker auto 't wort. 't Het puur te krijen met wat de gerazy op dat stoit foor auto's staan het en wat de priis is.

Ik wil naamlik hierin niet te feul sinten infestere. En hij mot 't altiten doen fansels.

Want 'n stikminnig jaren leden had ik naamlik hyltyd lijen met 'n auto. Die wou betiden niet starte of sloeg inenen ôf at ik befoorbeeld foor 't stoplicht ston. Dat kon maar niet goed repareerd worre. Op 'n stoit waar 't soa dat myn auto bij de ANWB feul bekinder waar as de berijer derfan, want ik most se soa faak belle.

"Ah, dat is die groene Ford Fiësta, toch?" Doe't ik dat hoorde, waar dat foor mij de druppel en roilde die auto in.

Ik saai dat ik skoan myn nocht had en 'n ândere auto hewwe wou. Niet te duur en dus niet spiksplinternij. "Hestou ok een staan die't geskikt is foor mij?", froeg ik an de gerazyaigner. Die had-y wel en wees naar 'n auto helendal in 'e hoek.

Ik keek die richting út, maar wist niet recht welke hij bedoelde, maar dat maakte mij ok niks út. "Best genog", saai ik, "pak maar in."

Ferheerd sâg-y mij an en froeg at ik de auto eerst niet even fan dichtbij sien wou of 'n proefritsy make wou. Ik haalde myn skouders op en saai dat ik d'r dochs gyn ferstand fan had en at hij saai dat deuze auto geskikt waar foor mij, dat soks wel soa weze sou.

Wij raakten 't eens over de priis, maar dat waar ok niet soa dreeg, want ik onderhannelde niet eens.

'n Paar dagen later haalde ik de auto op en wist doe krekt dat 't 'n Citroën waar. En je souwen ferwachte dat een met 'n nije auto drekt te toeren gaat, maar ik niet, want ik hew niet alleen niks met auto's, maar ok niks met autorijen.

Bij myn gerazy ankommen stak ik 'e auto even naast de gerazy om derna even achterút te gaan, soadat ik goed foor de ingang fan de gerazy kwam. Soa deen ik dat ok altiten met de forige auto's.

Maar dut waar blykber 'n hele ândere hanneling naar achteren as de forige auto. En ik had 't boeky fansels nag niet deurnommen. Dat ik sette de auto in 'e frij, gong gau foor de auto staan foordat die deurrôlde en doude de auto foor de gerazy en kon ik de auto d'r soa inrije.

En wat is nou de moraal fan 't ferhaal? Je kinne wel helendal niks met auto's hewwe, maar 't sou al handig weze om d'r in elk gefal al 'n bitsy in te ferdiepen, soadat je niet fan die kluchten krije soa't ik die faak hew. Dat is dan de straf die't de auto's útdele at je se gyn andacht geve..."