De toan fan Anne-Meta Kobes: "Paardenmarathon"

Het ritje naar de school nodigde uit om nog even verder te fietsen, om dan af te stappen en met blote voeten het duin te beklimmen, tot het buureiland in de verte verscheen.

Vanmorgen trilde de lucht eromheen. Voor het strand bij de Boschplaat hadden zeiljachten hun anker neergelaten. De zon strooide ruimhartig haar stralen en het leek alsof er nooit een tent in regenmodder had bestaan.

Ik dacht terug aan de vakantieweken en realiseerde me: niet alle modder ontstaat door regen. Soms wordt het door mensenhanden bereid. Of door paardenhoeven.

Dat was afgelopen zaterdag het geval tijdens de marathon die werd georganiseerd door de Amelander men- en rijvereniging. De 43 deelnemers vertoonden hun kunnen en kunsten tijdens de dressuurproef en het vaardigheidsparcours bij een manege in Ballum. En bij de acht hindernissen die langs de Oranjeweg in Hollum waren opgesteld.

Daar werden krappe bochten knap genomen, tussen houten huisjes door. Er was een poort met een veldboeket in top en in de rijbak laveerden de aanspanningen door het wapen van Ameland. De route lag daar tussen een duin met echt helmgras en drie balken. Die de schalken ooit stalen 'des avonds in de maneschijn - daarom zal dit hun wapen zijn'.

De marathon was prachtig om naar te kijken en het publiek applaudisseerde voor elk span dat een hindernis voltooide. Maar de meeste oe's en aah's klonken bij de waterbak. Nou ja, bak... meer: het waterveld.

Met een trekker was een grote tank naar het gazon gereden dat lag voor de vakantiehuisjes, aan de rand van het dorp. Men had een slang uitgerold en de tank opengedraaid. Nu glinsterden er grote plassen in de zon. Er was een reusachtige poster van de veerboot aan de zijkant geplaatst en twee boeien markeerden de route. Zo waande je je tussen zand en slik.

Dat gevoel werd sterker naarmate de middag vorderde. Waar de eerste paarden vooral de weerstand van het water hadden moeten trotseren, kwam daar - door het gewicht van de wagens en het gestamp van de hoeven - een modderbad bij. De aanspanningen stuwden in hun snelheid het slik hoog op, omstanders joelden.

De menners passeerden de eindstreep met bemodderde shirts en een vrolijk gezicht, vanwege al dat zelfgemaakt slib."