Ellen Dekker fan Spangea sprekt yn Den Haag oer fersakkingen troch feangreideproblematyk

Sy en har man Pieter wenje mei twa soannen yn in kop-hals-romp-pleats. Troch de fersakkingen falt de kop fan de pleats der stadichoan ôf. Se sitte dêrom yn de swierste kategory foar skea: 'Code Rood'.

"Ons huis is er dermate slecht aan toe dat we alleen maar sloop-nieuwbouw kunnen doen", seit Pieter. "Dat vraagt om een behoorlijke kostenpost die we zelf niet kunnen dragen."

Ellen fertelt dat se út en troch lilk wurdt op har eigen hûs: "Ik heb geen zin om hier nog schoon te maken. Want het huis is niks meer. Het huis gaat verloren. Ik richt me liever op buiten, in de tuin. Ik wil gewoon een toekomstperspectief."

"Huis plat, een nieuw huis en weer veilig en gezond wonen. Het gaat niet om een bedrijf, niet om economisch gewin. Het gaat om veilig en gezond wonen."

Ellen hopet dat it ynsprekken yn Den Haach helpt it probleem fierder op de kaart te setten: "Ik zie het als een kans dat het probleem niet ergens in een schoenendoos verdwijnt. Dat het ook echt opgepakt wordt."

Dus reizigje Ellen en Pieter tongersdei ôf nei Den Haach. "Het mocht 2 á 3 kantjes aan spreekmateriaal zijn. Daarin vertel ik vooral ons verhaal. Daar zit ook bij dat door de diepontwatering die hier in Friesland veel groter is dan in de rest van Nederland, grote problematiek is ontstaan. Die moet opgelost worden", seit Ellen.

De fraach is alinnich oft dit wol in probleem fan de Twadde Keamer is, seit Ellen: "De Friese problematiek is afwijkend van de rest van Nederland. Er is een bewuste keuze gemaakt om de diepontwatering hier zo ver door te voeren. Uit economisch gewin voor de agrarische sector. Dat is in principe prima, maar dan moet je ook de burgers vergoeden die daar schade van ondervinden. Toentertijd stond er al in de rapporten dat verzakkingen mogelijk waren."

Sa stadichoan komt der beweging yn it politike lânskip. Der wurdt praat oer fergoedingen: "Toen wij onze schade meldden, was er nog helemaal niets. Je kon überhaupt bij niemand terecht. Afgelopen december zijn er toch moties aangenomen. Ons advies als funderingstafel was toen 50 procent compensatie van de schade. Uiteindelijk is er een motie gekomen dat er 40 procent vergoed wordt van maximaal 100.000 euro aan schade."

Maksimaal 40 tûzen euro dus. Foar minsken yn in 'Code Rood'-situaasje lang net genôch om wat nijs te bouwen, seit Ellen: "Daar zijn we zeker niet tevreden mee. Wij putten onze hoop uit de uitvoering van de motie Code Rood. Maatwerk. Daarbij is de grote vraag of het advies wel uitgevoerd wordt." Pieter: "Dat hangt een beetje van Gedeputeerde Staten af."

It aksjefieren helpt om de moed der yn te hâlden. Ellen en Pieter bliuwe posityf: "Je zit vast. Wel op een mooie plek gelukkig", seit Pieter. "Maar helaas is het niet zo heel erg makkelijk. Je steekt je kop in het zand en hoopt dat het goed komt. We zijn tevreden als er een oplossing komt die wij ook kunnen betalen. Als je maar kan wonen."

Trochprosedearje om hast de folsleine wearde fan de skea werom te krijen, hat neffens de famylje Dekker gjin doel. Dat soe in projekt fan mear as tsien jier wurde en dat is foar har en de oare dupearden hast net fol te hâlden.