Spoar by Molkwar wer klear: "We hebben geleerd dat de das een eigenwijs beest is"

It spoar by Molkwar is wer klear. Fan moandei ôf ride der wer treinen. De boarch fan de dassen dy't yn it talúd sieten, is fuorthelle. De bisten binne net dakleas: ProRail hat twa keunstboargen makke.
"Toen we hier aan het werk waren, vonden we sporen van een beginnende tweede burcht. Ook die zat in de spoordijk", seit Paul van der Tuuk, boulieder fan ProRail by it wurk yn Molkwar.
"Daarom hebben wij een alternatieve burcht gebouwd voor die beestjes. We zijn er nu toch en hebben de kennis en de ruimte. Onze burcht is ook gebouwd op drainagezand met houten bekisting en buizen. Ideaal voor de das."
Fan moandei ôf ride der wer treinen tusken Snits en Starum
Van der Tuuk is nei eigen sizzen de ôfrûne wiken folleard dasse-ekspert wurden. Hy wie fan it earste momint ôf belutsen by de oanpak fan it spoar. "Behalve dat het interessant is, is het ook noodzakelijk. We zijn continu aan het leren. Als je een vergelijking maakt tussen wat we nu weten en wat we zes weken geleden wisten, dan zie je dat we enorme sprongen hebben gemaakt. Dat nemen we mee in het landelijke beleid."
In moaie put
Om't de problematyk sa nij wie, moasten se neffens Van der Tuuk in soad saken sels útfine. "Normaal gesproken liggen er wel werkplannen. Dat was hier niet het geval, want we wisten eigenlijk niets. Waar zit de das? Tot hoever heeft het dier gegraven? We moesten hier heel erg improviseren."
Lâns it spoar by Den Bosch siet ek in dassefamylje. Dat wurk wie binnen in wike klear. Dat it yn Molkwar langer duorre, hat in logyske ferklearring, seit Van der Tuuk: "Ze zaten daar echt naast het spoor, niet er bijna onder."
Mar krekt fanwege al die ûnwissichheden wie it foar Van der Tuuk ek in moaie put. En om't der in goeie gearwurking wie tusken alle belutsen boubedriuwen is it wurk no earder klear as tocht waard.
Gongen trije meter under it spoar
Boppedat wie it wurk net sûnder gefaar, seit Van der Tuuk. "Deze dassenfamilie zat onder in het talud. Dat is ongeveer drie meter lager dan het spoor. En we hebben zelfs gangen gevonden die nog een meter dieper lagen. Daardoor kunnen verzakkingen ontstaan en dat kan riskant zijn."
Op it plak fan de âlde boarch leit no gaas. Dat is needsaaklik, seit Van der Tuuk: "We hebben gaandeweg geleerd dat de das een eigenwijs beest is. We zagen op de wildcamera's dat het beest hier steeds terugkwam en weer begon te graven. Met dat gaas kunnen we dat voorkomen."
Kontrôle bliuwt lykwols needsaaklik. De kommende tiid rint om de pear dagen in meiwurker fan ProRail lâns it spoar om farske gatten ticht te smiten, krekt salang oant de dassen begripe dat se allinich yn de keunstboarch teplak kinne. De grûn fan beide keunstboargen is ynsiedde en der binne struken plante en takken omhinne set.
"Over vijf jaar is het volledig overwoekerd, dan is het een plaatje. Dan is het een dassenparadijs", seit Van der Tuuk. "Ik ben ook heel benieuwd hoe het gaat. Over een jaar kom ik zeker terug om te kijken hoe het er dan uitziet."
