De toan fan Jan de Groot: "Roete 77"
"Sont oktober hew ik last fan myn rechterskouder. Ja, ik hoor jim sêgen: "Wat kin ôns dat nou skele?" Maar wees gerust: 't wort gyn krimmeneerferhaal. Dat met jim goedfinen gaan ik derom feerder: de fysiotherapeut saai dat dut SAPS waar.
En krekt as jim nou had ik d'r sels ok nag nooit fan hoord. Ik socht 't op en ik sil jim de betekenis derfan bespare en dan begin ik al helendal niet over wer't de letters S-A-P-S foor staan.
De fysio het mij 'n stikminnig weken behanneld. Massere befoorbeeld en ik kreeg naalden in mij dout. Dry Needling hyt soks. Dut is niet letterlik in 't Bildts te fertalen, want dan sou 't 'droge naald' of sokssoawat worre. En at je dat soa sêge, dan likent 't krekt at je 't over 'n Indiane-naam hewwe die't in 'n reserfaat omkoiert: "Kyk, der loopt 'Droge Naald.'
De toan fan Jan de Groot
Maar werom na de behanneling: 't worde al stikken beter, maar 't lukte de therapeut útaindlik niet om 't helendal ferdwine te laten. Dat lêste most dan maar met 'e oefenings gebeure der't ik onderwilens al met doende waar. In 't slimste gefal kon 't nag wel anderhalf jaar dure foordat 't genezen waar, soa saai-y.
Der skrok ik al fan en na 'n paar maanden had ik d'r al skoan myn nocht fan en wou derom graag 'n ferwizing naar 't sikenhuus. Ik hew d'r naamlik gyn nocht an om de rest fan myn leven met 'n onwillige skouder en bovenêrm om te dangelen.
Kyk, d'r fâlt al met te leven, maar niet met te werken. Dut motto ferkondig hyltyd at een d'r na fraagt. Maar om dat alle keren te sêgen had ik op 'n stoit wel had en gooide derom met 'e linkerhând de handdoek in 'e ring en gong fleden week woensdeg na de stâddokter.
Der bin ik niet soa thús en in dut gefal is dat 'n goed teken. In de ferwiisbrief ston dat ik niet in kontakt hoefde te kommen met de administrasy fan 'e ôfdeling radiology, maar dat ik deur middel fan een fan 'e twee ânmeldskerms angeve kon dat ik d'r waar en dan souwen se mij na 'n hutsy oproepe.
En? Wat dinke jim? Had ik de metwerkster achter de baly écht niet norig? Ja, hoor, die had ik àl norig! Soks hoort blykber bij mij. Ik liep naamlik drekt al fast, want 't eerste wat ik doen most waar 'n QR-koade skenne. Maar die had ik niet. Fan ândere wachtenden hoorde ik dat ik mij ok bij de ingang fan 't sikenhuus anmeldde most. Maar hoe had ik dat wete kinnen? In die ferwiisbrief ston hier niks over. Om roete 77 binnen fijf menútten nag 's te lopen, had ik fansels wainig nocht an. Dat ik na de baly en de metwerkster meldde mij an.
Na 'n hutsy worde myn naam omropen en gong ik 'n kamer in. Ik waar d'r nag maar kwalik in of de spesjalist smeerde al gau sjelei op 'n apparaat en streek dut op myn êrm en skouder. Wilens keek ik naar 't skerm, maar dat waar foor mij niks âns as 'n maanlandskap.
Na 'n kertier waar 't klaar. Hij besloat om te overlêgen met 'e radioloog en froeg mij om te wachten. Na soa'n tien menútten kwam-y d'r weer in. Ik docht dat ik drekt myn 'wonnen priis' in 'e form fan 'n diagnoaze met na huus nimme kon, maar in plak derfan kreeg ik te horen dat 'n ferslag hierfan na de húsdokter stuurd worre sou. Dat waar al wat 'n anti-klimaks. Maar goed, 't waar niet âns en ik koierde dus nag onwetend richting de útgang en wilens docht ik inenen hardop: "SAPSderdeflap...""
