De toan fan Jan de Groot: "Stake"

"Ja, hoor, der gaan wy weer. Of beter said: se gaan weer nièt; de bussen en trainen. Deuze week wort d'r namelik weer deur 't streekferfoer staakt. Eand fleden jaar, jannewary en ôflopen donderdeg gebeurde dut ok al. Trouwens, opmerklik dat CNV hierin nou aindlik 's 't inisjatyf nimt.
In 'e regel haalt de FNV de kestanjes út 't fuur wilens de CNV dan wat stikem over 't skouder metkykt of âns said: metlift. Jannewary waar 't befoorbeeld alleen de FNV die't de staking steunde. Maar der wil ik 't fandaag niet over hewwe. Baide fakbonnen gaan deuze week in elk gefal hând in hând.
De toan fan Jan de Groot
Fan guster ôf dus gyn streekferfoer. En dus de hele werkweek niet! Dat is nou wat je noeme de staking ècht kracht bijsette.
De ais is 'n flinke loansferhoging, goeie ouwereandregeling en anpak fan de hoge werkdruk. Maar de werkgevers wille niet om lyk. Sij stelle sels 'n loansferhoging fan acht persint foor, maar de fakbonnen aise 'n loansferhoging die't gelyk is an 'e hogere inflasy. Soa, dan hew ik jim in 't kort even bijpraat.
Neffens de fakbonnen late de werkgevers de werknimmers in 'e kou staan. Motst hore wie't dat sait! Okee, dat sil fast soa weze, maar, dat is figuurlik, maar fooral de sjeffeurs, en ok 'n part fan de masinisten en kondukteurs, late op hur beurt de raizgers letterlik in 'e kou staan! Jawis, een dâg stake is ok ferfelend, maar die is nag deur te kommen. Fooral om't je na de korona ok thús werke kinne, 't enigste foordeel fan die pandemy. Maar duurt 't 'n hele week, dan is dat dochs ândere koek. Dan binne de raizgers op alternative mooglikheden anwezen, maar dat is niet altiten even maklik.
Lúster, ik begryp de stakers, laat der gyn misferstannen over bestaan, want om mij krije se seker hur sin. Maar om nou fijf dagen te staken fyn ik feulsten te feer gaan en de passazjiers worre hier dus de dupe fan.
En reälisere de stakers 't hur trouwens wel dat sij hierdeur hursels in aigen foet skiete? 't Sou mij namelik niks ferbaze dat d'r nag meer raizgers komme die't dan oud-raizgers worre en definityf nooit meer met 't openbaar ferfoer raize en alternativen soeke. Befoorbeeld 'n auto anskaffe en die raizgers binne se dan kwyt. En dat sou al gau kinne, want 't setsy hoeft maar heel licht te wezen, want sont de korona het de raizger 't al moeilik deur de feul skraste dienstregelings, onbetroubere ov-anbod en hogere prizen. En dan sou die staking d'r nag 's bij komme. De eamer stroomt over
Nag maar 's: ik begryp de stakers fansels wel, want se ferdiene ok seker feul beter, maar dat 't alle keren over de hooden fan de raizgers mot, der hew ik dochs 'n prot moeite met.
Meskien mot d'r tussen de werkgevers an 'e ene kant en de stakers en fakbonnen an 'e ândere soa starigan 'n middendyk komme en soa gau ant 'n akkoord komme. Soa niet, dan lope d'r nag feul meer raizgers definityf fort. Lopend, ja, want 't openbaar ferfoer rijt ommers faak dochs niet..."