De toan fan Jan de Groot: "NS-Business Card"

Ik won informasy in hoe't ik an soa'n kaart komme kon en dat leken niet soa moeilik. Maar dan waarskou ik mijsels altiten fortendaliks, om't 't bij mij namelik nooit soa simpel wort as at 't likent.

Maar 't begon poerbêst en na alles infuld te hewwen, kreeg ik al mâle gau 'n befestigingsmail fan de NS. Dut ston d'rin:

"Goed nieuws! Uw werkgever heeft voor u een NS-Business Card besteld. U ontvangt deze binnenkort." Dúdliker kon 't bericht niet weze, n't waar?

"Goed nieuws! Uw werkgever heeft voor u een NS-Business Card besteld. U ontvangt deze binnenkort." Dúdliker kon 't bericht niet weze, n't waar?

Sou 't dan ok bij mij 's in een keer goed gaan? Ik loofde mijsels niet. En gelukkig maar dat ik dat niet deen. Want weken gongen ferbij, maar wat d'r ok deur de brievebus klepperde, gyn Business Card. Na 'n maand dochs maar even aksy ondernimme. Ik suchte maar weer 's, want d'r sil fast weer 't een en ânder achter weg komme.

Ik belde en laai de man, die't ik an 'e lyn kreeg, alles út en derna gâf-y fort an dat ik ok nag drie stappen doen most.

Ho, wacht even! Ik hew jim krekt ommers de tekst fan de befestigingsmail foorlezen. En waar die dúdlik? Just. Hoe kon ik 't dan in 'e goedighyd wete dat ik derna nag drie stappen deurlope most? Hoe dan!? Dut froeg ik ok an 'e metwerker, maar ik foelde dat-y syn skouders ophaalde.

Maar dut foorbeeld fan mij make se dochs wel faker met, souwen je sêge? Nou, doen d'r dan wat met!

Aigenlik foelt soks krekt as soa'n kefet fan 'n lotterij die't je gau 's toestuurd krije. Derin worre je altiten filesiteerd met 'e wonnen priis. Maar dan hewwe ja nag gyn priis, hoor. Welni! Dan motte je d'r namelik eerst nag wel wat foor doen en soks kost in 'e regel sinten. Ok is de kâns heel klain dat je echt wat winne.

Werom na de kern: de man stuurde mij weer 'n e-post en tegaar gongen wij de stappen deur werna ik maar weer 's 'n befestiging kreeg. Derin skreven se dat myn anfraag goedkeurd waar. Se besloaten met de metdeling dat ik binnen twee weken de kaart krije sou.

Nou, 't sou mij benije... Sil wel weer wat langer dure... En sêg nou sels: fertraging bij de NS binne wij wel wonnen...

Maar ferhip, eand fleden week ontfing ik de kaart. Dat fiel mij hondert persint met.

Dat skielk in 'e bus. Werom na de skoaltiid. Achterin fansels, want dan binne je de stoerste. En alle keren metsin op 'e stop-knop drukke, kaugom ônder 'e banken smere en SCC op 'e leunings kalke. Ik hew d'r nou al nocht an..."