De toan fan Anne-Meta Kobes: "Rest"

Religies zijn er op gericht om die 'rest' te ervaren. En religie, dat is nu net mijn vakgebied. Dus ik las het artikel met interesse.

De wetenschapper die geïnterviewd werd, Birgit Meyer, vertelt dat intuïtie ons kan helpen om meer dingen te begrijpen. Juist die dingen waar we met hard nadenken alléén, de vinger niet achter krijgen. Bij intuïtie gaat het niet om analyseren, maar doen we kennis op door te proeven, voelen, ruiken en horen.

Ik moest denken aan die keren dat mensen mij vertelden over een ervaring die ze niet rationeel konden verklaren. Op een avond had een dame plotseling haar overleden man in de kamer zien staan. Hij keek haar liefdevol aan en vertelde met zijn ogen dat het goed was. De dame was niet geschrokken, allerminst.

Het was een vredige ervaring. Ze zei ook dat ze waarschijnlijk met terughoudendheid naar deze ervaring zou hebben geluisterd, als ze het niet zelf had meegemaakt. Maar nu was het simpelweg werkelijkheid. Ze vertelde het monter en praktisch.

Toen ik net begon als predikant dacht ik dat ik na zo'n verhaal moest bekrachtigen wat de ander had gezegd. Beamen dat het echt waar was, of: dat ik ook dacht dat zoiets kon gebeuren. Maar gaandeweg ontdekte ik dat dat niet nodig is. Het luisteren is genoeg. Want voor diegene die zo'n intuïtieve ervaring heeft meegemaakt, is het simpelweg waar, daar hoeft mijn rationele goedkeuring niet bij.

In mijn werk ben ik vaak bezig met de rede: met studeren, met analyseren, met het schrijven van woorden die verklaren en uitleggen. Maar naast al dat flinke nadenkwerk is er ook steeds ruimte voor intuïtie. Voor de escape dat er méér is dan ik kan bedenken. En dat alles misschien wel heel anders is dan ik nu weet Dat geeft mij lucht.

En ben ik die speling in stressvolle tijden even kwijt, dan hoef ik hier alleen maar de dijk op te fietsen en mijn zintuigen te laten prikkelen door de zoute lucht en noorderwind. En dan weet ik: er is nog zoveel dat rest."